Iedere Amsterdammer moet kunnen genieten van kunst en cultuur

Cultureel ondernemerschap is daarbij het toverwoord. De landelijke bezuinigingen op kunst en cultuur van de afgelopen jaren hebben ook in de hoofdstad hun sporen nagelaten. De nekslag voor de ene culturele instelling, een wake up-call voor de andere, wat onder meer leidde tot nieuwe vormen van samenwerking. Ollongren: "Cultureel ondernemerschap is een ontwikkeling die al jaren aan de gang is en waarin instellingen al forse stappen in hebben gezet. Maar ik heb het echt over nieuwe initiatieven en hoe je die de ruimte kunt geven om te groeien."

"Wat je veel hebt gezien is betere samenwerking tussen instellingen, zoals het Stedelijk en Club Trouw. Felix Meritis heeft nog nooit zoveel bezoekers gehad als het afgelopen half jaar, toen Foam erin zat en een heel leuk restaurant. Het zijn voorbeelden van samenwerking en cultureel ondernemerschap waarvan er nog veel meer zouden mogen volgen, als het aan Ollongren ligt.

Graag wil Ollongren letterlijk en figuurlijk meer ruimte bieden aan kunstenaars. Dat kan door samenwerking, daar kunnen instellingen voor een heel groot deel zelf voor zorgen. Maar soms kan de gemeente daarvoor zorgen, door broedplaatsen beschikbaar te stellen en te kijken naar wat je hebt aan vastgoed om kunstenaars tijdelijk of langer ruimte te bieden om te wonen en te werken."

Kunststimulering
Kunst en cultuur aantrekkelijk en toegankelijk voor de hele bevolking. Het is een mooi streven, maar in hoeverre moet de overheid zich daarin mengen? "De gemeente kan er wat aan doen voor de echte minima, maar voor de rest kun je kijken naar meer flexibiliteit. Sommige gezelschappen en podia experimenteren al met flexibele prijzen en daarmee kun je je bezettingsgraad verhogen. Per saldo is dat voor iedereen goed: mensen kunnen in de daluren wat goedkoper terecht en de zalen zitten vol. We gaan goed kijken naar voorzieningen voor minima."

"Ik noem twee dingen: cultuureducatie moet voor alle kinderen beschikbaar zijn. Daarnaast trekken we de inkomensgrens voor kunststimulering op van 110 procent van het minimumloon naar 120 procent van het minimumloon, zodat iedereen kan genieten van kunst en cultuur."

Het tekent volgens Ollongren de subtiele balans in het nieuwe - maar tot nu toe vrij ongebruikelijke - college met D66, VVD en SP. "De coalitie is een goede weergave van de verkiezingsuitslag van 19 maart. D66 heeft de verkiezingen gewonnen, maar we moeten in een coalitie werken . We hebben verschillende mogelijkheden verkend en dit is de coalitie die eruit is gekomen, met een goed programma waar de drie partijen zich goed in kunnen vinden. We willen de stad vernieuwen en veranderen op een sociaal-liberale manier."

Grote rotzooi
Een stad die ook onder toeristen nog altijd aan populariteit wint, kan zomaar aan zijn eigen succes ten onder gaan. Amsterdam heeft een nieuw plan nodig voor toerisme, stelde Wim Pijbes, directeur van het Rijksmuseum, enkele weken geleden. Anders dreigt volgens hem 'een grote rotzooi'. Maar het college is waakzaam, bezweert Ollongren. "Het toerisme in Amsterdam groeit en daar moeten we per saldo heel blij  mee zijn. Je moet het absorberen en je moet er wat aan doen. Pijbes heeft een steen in de vijver gegooid, en het is goed om daarover te discussiëren."

Het is zaak om het toerisme beter te begrijpen en te analyseren en te kijken hoe je beter kunt spreiden. Het centrum is regelmatig behoorlijk vol, maar dat hoort ook bij een stad. Je kunt de binnenstad niet groter maken dan die is, maar mensen moeten ook buiten het centrum komen. Als mensen de tweede keer komen, moeten ze ontdekken dat er ook andere dingen te doen zijn in de stad, zoals de Ziggo Dome."