De vluchtelingenproblematiek hield de docente van de Christelijke Hogeschool in Ede bezig toen ze op vakantie was in Portugal. "Ik zag op Facebook een oproep van Stichting Hulpactie Bootvluchtelingen. Er waren dringend mensen nodig om op Lesbos te helpen met de opvang van vluchtelingen. Een week later was ik in Griekenland."
Welkom
"We begonnen 's ochtends vroeg met het spotten van boten in het water", vertelt Boersma."Met de Turkse kustlijn in het zicht, werden aankomende boten opgewacht met flesjes water, droge kleding en eten.
Beeldvorming
De beeldvorming rondom de vluchtelingencrisis vindt de journalistiekdocente vaak te eenzijdig. "Op de eerste plaats zijn het allemaal mensen die op zoek zijn naar veiligheid. Verder zijn het gewoon mensen die op zoek zijn naar een toekomst voor hun kinderen." Een toekomst die ze volgens Boersma in Syrië en Afghanistan niet kunnen vinden.
Gelukszoekers
Oorlogsjournalist Arnold Karskens schrijft op The Post Online dat bootvluchtelingen voornamelijk gelukszoekers zijn. Volgens Karskens lopen de vluchtelingen geen gevaar in Turkije omdat daar geen oorlog is. Boersma zegt dat Karskens daarin wel een punt heeft. "Maar in Turkije hebben de vluchtelingen geen toekomstmogelijkheden omdat zij geen verblijfsvergunning krijgen." Daarom vindt zij het begrijpelijk dat mensen verder zoeken naar wat volgens hen de beste plek is om zich te vestigen.
Ontmoedigingsbeleid
"Voor sommige vluchtelingen is het een keuze tussen de dood of 'mogelijk' dood", meent de docente. "Ik heb zo veel mensen meegemaakt die op de vlucht zijn en alles hebben moeten achterlaten. Het maakt ze niet uit wat voor ontmoedigingsbeleid wij in Europa voeren, ze komen toch wel."
Niet welkom
In Nederland wordt vaak negatief gereageerd op de komst van vluchtelingen. Volgens Boersma zijn die sentimenten gebaseerd op de berichtgeving in de media. "Als ik naar een gemiddeld dorpje in Nederland kijk, heb ik niet het idee dat we overspoeld worden met Syriërs en Afghanen." Wat de aantallen betreft, vindt zij dat het best mogelijk is om ze te verdelen over heel Europa. "In landen zoals Turkije, Jordanië en Libanon vangen ze miljoenen mensen op. Vergeleken met die landen vallen de aantallen in Europa best mee."