Er is op dit moment simpelweg geen alternatief voor westerse militaire bemoeienis in landen in Irak, concludeert Claes. Tot zijn spijt, overigens. "We betalen op dit moment zwaar voor het niet-respecteren van bepaalde lessen die het verleden ons al geleerd had: ook in Libië zijn we ertussen gekomen en Kaddafi geliquideerd en we hebben de Libiërs onmiddellijk aan hun lot overgelaten met als resultaat: een totale chaos."
Ook in Irak hebben de Amerikanen zich vergist, oordeelt Claes. Ze zijn bijzonder naïef geweest door te stellen dat de democratie er automatisch zou komen met het vertrek van Saddam Hoessein." Ongeacht de vraag of Bush destijds gelijk had of niet met de interventie in Irak, is duidelijk dat het Westen zich totaal verkeken heeft op de persoonlijkheid van oud-premier Maliki, meent hij. "Die is eindelijk weg, maar hij heeft soennieten en Turken volledig aan de kant gelaten en is dus aansprakelijk voor de chaotische situatie van het leger in Irak."
Fouten uit het verleden
Simpelweg een kwestie van politieke nazorg, meent Claes: als je een militaire operatie doet om het regime te verdedigen, mag je slechts weg als je garanties hebt dat ook politiek de voorwaarden vervuld zijn om het regime aan te passen. De fouten uit het verleden vragen dan ook maar om één oplossing: "Degenen die ons nog enige garantie bieden om de fundamentalistische terroristen te verdrijven zijn de Koerden."
De Koerden zijn het best georganiseerd, en juist daarom móet je ze volgens Claes helpen, onder meer met bombardementen en het beschikbaar stellen van materieel. "Ik weet dat dat een risico is, want de Koerden dromen al lang van een autonome staat. Zullen ze de geperfectioneerde wapens niet misbruiken om dat doel te bereiken? Dat risico moeten we lopen, ik zie geen andere oplossing meer. First things first: de strijd tegen het fundamentalistisch terrorisme gebiedt ons de middelen te gebruiken waarover we nu beschikken."