Sinds het voorjaar van 2012 werkt de William Schrikker Groep, dat zich specifiek richt op kinderen of ouders met een beperking of chronische ziekte, volgens een nieuwe methode. Hierbij wordt het netwerk van probleemgezinnen ingeschakeld.
"Samen met de familie, maar eventueel ook met de grootouders, mensen uit de buurt of iemand van de sportvereniging kijken we hoe we de veiligheid van het kind zo kunnen borgen, dat het thuis kan blijven wonen", legt Astrid Rotering, directeur Jeugdbescherming bij de William Schrikker Groep, uit.
"Voor sommige ouders kan het te zwaar zijn om alles alleen te doen. Dat is geen kwestie van niet willen, maar een kwestie van ondersteuning nodig hebben om op een goede manier hun opvoeding neer te zetten."
Risico's
De aanpak blijkt succesvol: sinds april 2012 nam het aantal uit huis plaatsingen met dertig procent af. De instelling berekende dat dit een besparing oplevert van bijna vier miljoen euro.
Vandaag spreekt Rotering op een conferentie voor gemeenten en jeugdzorgregio's over hun werkwijze. Wel wijst ze erop dat de William Schrikker Groep zich tot een specifieke doelgroep richt. "Ouders en kinderen met een beperking vragen veel meer aandacht en hebben meer herhaling en gesprekken nodig."
Het is ook een doelgroep die sneller opgeeft, zegt Rotering. "Door de manier waarop wij met ze praten, begrijpen de ouders wat het probleem is. En als je goed uitlegt wat de risico’s zijn en afspraken maakt met het netwerk om die risico’s te beperken, dan kom je een heel eind."