Hij sprak onder meer van een 'bende' op het Mediapark en begrijpt eigenlijk niet waarom er eerder is ingegrepen. 'Wat je merkt is dat een hele hoop zaken wordt afgewimpeld met een reactie van 'zo gaat het nou eenmaal'. Hetzelfde geldt voor die flexcontracten. Daarover wordt gezegd dat 'de media nou eenmaal een andere sector is en daar passen flexcontracten nou eenmaal bij'. En omdat ze zichzelf zo bijzonder vinden, worden zaken dan op hun beloop gelaten.'
Lees ook | 'De NPO heeft veel te veel macht gekregen'
Kwint is zich er terdege van bewust dat die misstanden al langer speelden, maar zag zijn pogingen om er iets aan te doen meermaals stranden in de Kamer. 'Ik heb een hele stapels moties liggen met verzoeken tot meer vaste contracten op het Mediapark, maar die konden tot nu toe niet op een meerderheid rekenen.'
Rel
Politiek verslaggever Leendert Beekman noemt de hele situatie 'heel erg Haags', waarmee hij erop doelt dat er een 'publieke rel' nodig is om politiek Den Haag in beweging te laten komen. Kwint is het daarmee eens. 'Ik gok zomaar dat een voorstel om meer vaste contracten op het Mediapark te realiseren nu een stuk meer kans maakt dan toen ik het vier jaar geleden indiende.'
Lees ook | Minister Dijkgraaf over misstanden DWDD: nooit signalen gekregen
Volgens Kwint speelt het ontoelaatbaar gedrag op redacties ook in de hand. 'Op het moment dat jij iemand zich op een redactie ziet misdragen, en je weet ook dat iemand die daar kritisch over was - met een flexcontract - direct zijn spullen kon pakken? Dit is nog los van het feit dat je een jonge twintiger bent met een droombaan, die misschien al meer pikt dan hij zou moeten. Maar als je dus weet dat iets zeggen eigenlijk einde contract betekent - bij een baas die heel veel contacten heeft in die wereld - dat maakt mensen heel erg kwetsbaar.
Ministerie draagt schuld
Eerder stelde Kwint nog dat het ministerie grotendeels verantwoordelijk is, mede door de - in zijn woorden - magere invulling van hun bevoegdheid richting de NPO. 'Wanneer het gaat om bijvoorbeeld buitenproducenten, of wat er met geld gebeurt. Het ministerie zegt dan al heel snel dat zij er niet over gaan.'
Als voorbeeld noemt Kwint de buitenproducenten: commerciële bedrijven die in opdracht van de publieke omroep programma's maken of concepten bedenken en dat aan een omroep verkopen. 'Een hoop van die buitenproducenten zijn intussen overgenomen door grote, internationale concerns. Oftewel: een hoop programma's op de publieke omroep wordt gebruikt door commerciële multinationals, die vaak ook nog eens belasting ontwijken.'
Lees ook | Bijna drie miljoen werkenden te maken met intimidatie op de werkvloer
Het onbedoelde bijproduct daarvan lijkt te zijn dat programma's een geldstroom richting het buitenland faciliteren. Kwint: 'Dat is volgens mij niet waar het voor bedoeld is, laat staan om belastingontwijking te faciliteren.'