'Geen clubkleuren, geen gedoe'

Tweede worden tijdens het WK van 2010, de bloedstollende penalty-reeks met keeper Tim Krul in 2014, het steenkolen-Engels van Louis van Gaal: Nederland is heel wat voetbal-ervaringen rijk. In het boek 'De Supportersclub Oranje: in het spoor van het Nederlands elftal' kijken we terug met enkele trouwe supporters.

Henk van Beek is daar één van. 'Een hobby is een te klein woord, liefde komt in de buurt, maar het gaat nog verder. Als je op 17-jarige leeftijd in een oranje gevulde Kuip terecht komt, dan ben je verkocht en wil je niets anders meer. Ik heb helaas te weinig vrije dagen om ze allemaal te zien, maar het gebeurt niet veel dat ik een wedstrijd mis.'

Beleving en vriendschap
Het boek móest er volgens Theo Pouw, bestuurslid van Supportersclub Oranje, wel komen. 'Omdat we iets unieks hebben opgebouwd met elkaar de afgelopen twintig jaar. Het begon met een paar honderd man op een pleintje in Burmingham in '96 en dat groeide uit naar feesten over de hele wereld met tienduizenden mensen.'

Geen clubkleuren, geen gedoe
Volgens Van Beek is het één grote familie. 'De vaste groep, die kent elkaar goed. En we laten elkaar vrij. Er is nooit geouwehoer, er zijn nooit problemen.' Pouw kan dat beamen. 'We hebben het dan over veertig podia, waar nooit een incident is geweest. Als er iets kleins was, dan ging de muziek uit en werd er meteen wat van gezegd: zero tolerance. Geen clubkleuren, geen gedoe accepteren. Een echte voetbalsupporter, maakt geen ellende.'

Mooiste momenten
Van Beek mijmert nog even verder over zijn meest memorabele oranje-momenten. 'Ik denk meteen aan de EK-halve finale Nederland tegen West-Duitsland in '88. Maar recenter het WK in Brazilië. Hoe we Spanje wegveegden. En tijdens het WK in Zuid-Afrika toen Brazilië dacht dat ze wel even zouden winnen, maar dat gebeurde niet. Als je dan na afloop die Brazilianen verward ziet zitten en wij lopen daar feestend langs, dat is geweldig.'

Rode Duivels
Over het komende EK heeft Van Beek het liever niet. Hij is niet van plan te gaan kijken. En op de vraag of hij nu dan niet onze Belgische buren moet supporten, geeft hij heel duidelijk antwoord. 'Absoluut niet. We hebben in 2013 een keer tegen ze uit-gevoetbald. Het was beschamend wat daar gebeurde. Het massaal uitfluiten van het Wilhelmus, dat doen we allang niet meer dat soort dingen. En na afloop naar de auto lopen, van alles naar je hoofd geslingerd krijgen, een tikje tegen de benen. Het was een hele nare ervaring.'

Henk van Beek heeft iets beters te doen deze zomer: lekker met een boek op de bank.