En die strijd zet zich tot op de dag van vandaag voort. Want er is bijvoorbeeld nog een wereld te winnen op het gebied van de beschikbaarheid van medicijnen in armere landen. ‘De farmaceutische wereld is erg geglobaliseerd. Als ze iets fout doen in India, weten wij dat morgen meteen’, vertelt Bannenberg. ‘Er zijn geen dubbele standaarden meer. Iets wat hier niet verkocht mag worden en daar wel bijvoorbeeld. Er wordt nu veel te veel geld gebruikt voor marketing en promotie, terwijl er veel te weinig geld gebruikt wordt om nieuwe geneesmiddelen te ontwikkelen’, vervolgt hij.
Te duur is een fabeltje
Dat de farmaceutische industrie ons doet geloven dat het ontwikkelen van nieuwe medicijnen enorm duur is, strookt volgens Bannenberg niet met de waarheid. ‘De farm industrie ontwikkelt alleen maar medicijnen die nog voldoende geld en winst in het laatje brengen. Het winstbejag dat er steeds achter zit, maakt dat we medicijnen ontwikkelen in de industrie die alleen maar winst kunnen opleveren.’
De marktindustrie hoort volgens Bannenberg dan ook niet bij de farmaceutische industrie. ‘De dure medicijnen in Nederland worden duurder. Dat de medicijnen tegen kanker of hepatitis zo ontzettend duur zijn, is een nieuw model van de farmaceutische industrie om hun winsten te maken. Het is nu zelfs zo dat Europese landen er over klagen dat dit niet meer houdbaar is.’
Nieuw model
Bannenberg heeft wel een idee voor een nieuw systeem. ‘Er zijn wel modellen waarmee je een prijs uit kan geven. Wie een nieuw antibiothica maakt krijgt vierhonderd miljoen dollar, bijvoorbeeld. Je kan stoppen met octrooien, maar gebruik maken van fair pricing. Dan mag je wel winst maken, maar slechts vier procent bijvoorbeeld. De industrie heeft geld zat, maar wij willen dat ze dat anders besteden.’