OLGV kinderarts Felix Kreier vertelt dat er twee tot vijf keer per dag een niet in Nederland wonende patiënt geholpen moet worden op de eerste hulp hebben. Patiënten waarvan vaak weinig bekend is. 'Denk bijvoorbeeld aan een zwangere vrouw die te vroeg bevalt', zegt Kreier. 'Waar we dan geen voorgeschiedenis van kennen. We weten niets over allergieën bijvoorbeeld.'
Volgens Kreier is het grootste probleem dat de data niet daar zijn waar ze zouden moeten zijn. 'Namelijk bij de patiënt. Nu zit de informatie in allerlei verschillende ziekenhuissystemen die niet met elkaar kunnen communiceren.'
Vanuit de industrie zelf
Het OLVG pleit overigens niet voor de invoering van een patiëntdossier. 'Dat is een te moeilijke constructie. Een internetportaal zou bijvoorbeeld beter werken. Zo'n portaal moet het mogelijk maken om de verschillende systemen met elkaar te laten communiceren.'
Volgens Kreier moet niet de overheid, maar de industrie zelf hiermee aan de slag gaan. Samen met de patiënt moet volgens hem de mate van privacy worden bepaald. 'Er lopen al initiatieven, maar daar doet Nederland nog te weinig mee', zegt Kreier. 'Vandaag komt eurocommissaris Vytenis Andriukaitis langs. Aan hem zullen we vragen deze voort te zetten en te versterken.'
Haalbaarheid
Eric Verheul, hoogleraar informatiebeveiliging aan de Radboud Universiteit, verwacht dat het nog een hele klus zal worden. 'In Nederland is het al een hele uitdaging. Als je als Groninger in Amsterdam bent heb je al hetzelfde probleem. Technisch is het eenvoudig. Maar het probleem is dat patiënten niet zomaar elke arts toegang willen geven, dat is precies de discussie waarom het patiëntendossier in 2014 is gesneuveld. Wat je zou kunnen doen is de mogelijkheid creëren voor patiënten om aan te geven dat het in nood wel mag.'