Column Ben van der Burg | Is Obama een monnik?
Deze week mocht ik bij een workshop zijn van een goedlachse man in een jurk. De boeddhistische monnik vertelde over negatieve eigenschappen als jaloezie, woede, onzekerheid of arrogantie.
We moeten deze eigenschappen onderzoeken en trachten te beheersen. Daartegenover staan positieve eigenschappen als behulpzaamheid, optimisme en empathie. Deze eigenschappen moeten we bij onszelf ontdekken en in overvloed gebruiken. Als we dat namelijk doen, dan worden we blij en gelukkig.
Zelfonderzoek
Op jonge leeftijd moet je mensen daarvan bewust maken. Op scholen die hij heeft opgericht in Nepal, gaan kinderen in dialoog als ze gevochten hebben. De kinderen moeten hun eigen rol in een conflict onderzoeken. Bedrijven moeten van de monnik dit zelfonderzoek bij de medewerkers ondersteunen en stimuleren. Hij pleitte voor personal development plannen bij alle bedrijven.
Nixon wist weinig
Ik was het met de monnik eens, toch gierde door mijn hoofd gedachten als ying/yang, goed kan niet zonder kwaad, je kunt niet iets mooi vinden als je weet wat lelijk is. Daarom stelde ik dat mensen die door velen bewonderd worden naast een briljante kant, ook vaak een nare kant hebben.
Hij snapte niet wat ik bedoelde. Ik vertelde hem over Steve Jobs. Een briljante man, hij gaf ons de iPhone. Hij zorgde ervoor dat mobiel internet voor een ieder beschikbaar werd. Zoals het bij Tegenlicht afgelopen maandag zo mooi verwoord werd. ‘De gemiddelde Afrikaan heeft tegenwoordig meer informatie tot zijn beschikking dan president Nixon ooit had.’ Jobs zorgde daarvoor.
Jobs en empathie
Zoals we in zijn biografie hebben kunnen lezen was Jobs op het persoonlijke vlak echter een gehandicapte man. Een bekend voorbeeld: hij stond eens in de lift en vroeg aan een medewerker wat hij deed. De medewerker was zenuwachtig en kwam niet goed uit zijn woorden. Toen ze beneden waren aangekomen was de man ontslagen. Andere voorbeelden van verstoorde geesten die iets gepresteerd hebben: Lance Armstrong, Pablo Picasso of George W. Bush.
De monnik was gek op zijn iPhone, maar die verhalen over Steve Jobs zeiden hem niets. Armstrong, Picasso of Bush brachten hem ook niet in vervoering. De taak van ieder mens blijft altijd te onderzoeken wie je bent en de goede kant kiezen.
Lionel Messi is anders
Een workshop is geen workshop als mededeelnemers niet met de antwoorden komen. Zo vertelde een medecursist dat het wellicht lijkt dat je alleen geschiedenis kunt schrijven als je ook een gestoorde kant hebt, maar dat is slechts schijn. In de sport gaf hij voorbeelden als Lionel Messi en Roger Federer. Al snel werden Mandela en Obama genoemd. Allemaal mensen die alleen positieve eigenschappen lijken te hebben.
’s Avonds keek ik naar de inauguratie speech van Obama en wist dat het klopte. We weten, de man praat lekker. De Amerikaanse president toonde wederom dat hij zijn nek durft uit te steken. Hij hoeft het niet op te nemen voor homoseksuelen, hij hoeft Wallsstreet niet af te vallen en hij kan zich ook niet bekommeren over de toekomst van onze kinderen. En daarbij hoort dat je dochter moet gapen. Obama zal daar ongetwijfeld om gelachen hebben, zoals ook onze monnik veel moest lachen.
