Voor Roemers aversie valt wel wat te zeggen, als hij daarmee specifiek het dubieuze PVV-experiment bedoelt. Maar als zijn afkeer een afwijzing van ieder minderheidskabinet betekent, dan beperkt hij toekomstige regeercombinaties met de SP de facto tot een enkele, namelijk die van middenlinks. En dat is zo gek nog niet.
De gedoogconstructie maakte Wilders tot een politiek zondagskindje. Wel de lusten, niet de lasten. Geen flaterende PVV-ministers, maar wel een gedoogakkoord, geen verantwoordelijkheid, maar wel grote beleidsinvloed. En dat met de stekker in de hand.
Toen Wilders plots vertrok uit het Catshuis, bleef Rutte zitten met een ‘normaal’ minderheidskabinet en was zijn tijd voorbij. Dat scenario wil Roemer niet opnieuw meemaken.
Maar in de uitzending van Nieuwsuur toont Roemer zich niet alleen afkerig van een gedoogconstructie, hij wil überhaupt geen minderheidskabinet met wisselende steun uit de Kamer. Daarmee lijkt de socialist zijn politieke opties flink te beperken, want de politieke werkelijkheid na 12 september zal niet makkelijk zijn. De luxe tijden dat er met slechts drie partijen een kabinet geformeerd kan worden, zijn dan voorbij.
Anders gezegd: als Roemer per se een meerderheidskabinet wil, dan komt daar eigenlijk maar één kabinet voor in aanmerking: een middenlinkse met PvdA, CDA, GL, D66 en eventueel de CU.
De grap is – als je zo kijkt naar dat rijtje – dat die coalitie misschien wel zo gek nog niet is.
In dezelfde Nieuwsuuruitzending waarschuwden Pechtold, Slob, Samsom en Van Haersma Buma eensgezind voor het gevaar van politieke versplintering en hamerden zij allen op het belang van een nieuwe politieke eensgezindheid in het licht van de economische crisis. Rutte stelde daarentegen dat de VVD alles zal doen om zoveel mogelijk van zijn agenda in het regeerakkoord te stoppen.
Als ik Roemer was, zou ik denken: laat de VVD maar lekker doorgaan met een polariserende campagne, dan smeed ik onderwijl deze middenlinkse coalitie.
En laten we wel wezen: er rest voor Roemer ook weinig anders. Het enige alternatief is een coalitie met de VVD; en die zie ik slechts tot stand komen als socialisten en liberalen in dezelfde ketel met politieke liefdesdrank vallen.