Dat deed hij als volgt: "Ik ben een keer uitgescholden door een vrouw die - volgens haar door mij - haar baan verloor toen de postkantoren werden gesloten. Ik zei het natuurlijk niet, maar dacht toen wel: 'Maar jij hebt wel elke avond met je dikke kont op de bank Goede tijden, Slechte tijden zitten kijken, terwijl ik iedere avond nog aan het werk ging'."
Geen experimenteren met meisjes
Mijn lol kwam vooral door
de herkenbaarheid vanuit mijn jeugd. Rond mijn zestiende lachten velen me uit.
Ze vonden me vreemd. Terwijl de lachenden naar Dallas, Miami Vice of The A-team
keken en zich in de weekenden volgoten met bier, was ik bezig wereldkampioen te
worden. 'Je moet wel genieten, je leeft maar één keer,'vertelden ze me. Ik trainde naast mijn
schoolwerk iedere dag minimaal drie uur, in de weekenden zes uur. Iedere avond
lag ik 21:30 in bed. Ik at fruit, rijst, groente of vis, nooit een Big Mac,
Cola of Chips. Ik ging nooit met ze naar de disco, ik dronk geen alcohol en
experimenteerde ook niet met marihuana of meisjes ;-) Keiharde discipline voor
het ultieme resultaat: de beste schaatser worden.
Met een dronken kop in de kroeg
Een paar jaar later schaatste
ik op redelijk niveau. In Nederland vinden velen dat belangrijk en daardoor
veranderde het lachen van de genieters in bewondering. 'Dat heb je knap
gedaan,'vertelden ze me. Ik dacht dan, 'had je maar niet met je dronken kop in
de kroeg moeten hangen en een beetje meer focus moeten hebben in je leven, dan
had je het zelf ook gekund,' maar ik zei dat natuurlijk niet. De directe
confrontatie blijft lastiger dan de indirecte.
Zonder verliezers; geen winnaars
Het eigenaardige van de
gedachtegang van Jue en mezelf in mijn jonge jaren, zit hem vooral in de dubbelzinnige
waarheid. Natuurlijk maak je met hard werken en gedisciplineerd leven meer kans
op een directeurschap of een kampioenschap.
Je hebt daarentegen de 'Goede tijden, slechte tijden' kijker en kroegloper nodig om überhaupt directeurtje of kampioentje te kunnen spelen. Zonder verliezers; geen winnaars.
Excuses, omdat het moet
Daarnaast getuigt de
gedachtegang van een beperkte kijk op succes. De kroeglopers uit mijn jeugd
hebben een stuk beter sociale omgangsvormen geleerd dan ik leerde op de
ijsbaan. De mevrouw met de dikke reet, is dan geen directeur van de ING, maar
ze kan zich in ieder geval directer uiten dan Jue. Want Jue kreeg zoveel kritiek dat hij zijn
uitspraak betreurt. "Ik had de uitspraak niet moeten doen, want hij kan bij
mensen in het verkeerde keelgat geschoten zijn en als kwetsend zijn ervaren.
Dat is zeker nooit mijn bedoeling geweest."
Nu had ik nog mooier gevonden als hij erachter had gezegd: "Terwijl ik het wel vind." Maar dat zal hij alleen gedacht hebben.