Column Gerard Drosterij | De Tweede Kamer als echoput
Ik ben eens goed voor het Tweede-kamerdebat aan de vooravond van de Eurotop gaan zitten. Nu was het speelkwartier over, dacht ik, want in een zinkend schip is het alle hens aan dek voor iedereen.
Alexander Pechtold beet het spits af met een pleidooi voor een politieke unie. Hij was benieuwd naar de premier: wat wilde hij eigenlijk? Stef Blok reageerde als door een wesp gestoken. Pechtold zou zonder blikken of blozen zelfs de Nederlandse bijstand in de Europese uitverkoop zetten!
Fopspeen
Mark Rutte zelf was wat onrustig. Hij wilde uiterlijk kwart voor zeven stoppen, want dan begon het voortelefoneren met zijn Europese collega’s. Maar als Pechtold het echt wilde weten, dan wilde hij wel kwijt dat de discussie over een politieke unie “een fopspeen is waar geen smaak meer uitkomt”.
Lafjes
Sybrand van Haersma Buma was met zijn hoofd al bij de start van de Tour. Hij vond dat Nederland in de Europese kopgroep moest plaatsnemen in plaats van lafjes achterin het peleton te hangen. Daar was Blok weer: waar stond het CDA eigenlijk voor, een brutaliteit die Blok een onvervalste jijbak opleverde. Buma miste juist visie bij het kabinet. Inderdaad, vond Diederik Samsom: “We willen geen premier met twee gezichten en een duikpak!”
Poeslief
Toen was Emile Roemer aan de beurt. “Meer Brussel is niet de uitweg uit de crisis.” Die opmerking kon er bij Wilders niet in. Poeslief vroeg hij aan Roemer of hij misschien in de toekomst wel zou kunnen gaan geloven in een politieke unie. Roemer antwoordde in al zijn goedaardigheid dat niemand in de toekomst kan kijken. Waarna het voor Wilders slechts inkoppen was: “Roemer staat met één been in Brussel!”
Provocatie
Voor de VVD had Wilders nog een in elkaar geknutselde verkiezingsposter: “Wij houden van Europa. Laten we nog meer betalen.” Een provocatie die Rutte niet kon laten passeren. Hij verzekerde de Kamer dat het kabinet geen bevoegdheden meer zou overdragen. “We zijn hier niet om nieuwe instrumenten te bedenken.” Een toezegging die onze premier slechts een dag gestand kon doen.
Toveroplossingen
Gegeven de complexiteit van de Eurocrisis kunnen wij moeilijk toveroplossingen van onze politici verwachten. Maar na een Kamerdebat als deze kreeg ik het gevoel naar een slecht voorgedragen toneelstuk te hebben gekeken. Ik ben daar eerlijk gezegd een beetje klaar mee, met politici die meningen verkondigen zoals je die aan de toog hoort. Volksvertegenwoordigers zijn de behartigers van het publieke belang, dan mag ik toch wel wat wijzer worden van hun woorden? Een stukje reflectie en duiding, zeg maar. [Zucht]
