Jezelf zielig vinden, een slachtoffer van omstandigheden of het gedrag van anderen, lijkt een prettige troost. Je wentelt je in een bad van zoete stroop, als tegengif voor de bitterheid van de pijn die je voelt. Je ‘gunt’ jezelf dingen die eigenlijk niet goed voor je zijn: teveel eten, snoepen, drinken, een hele dag in bed liggen, borden aan diggelen gooien, je werk maar even niet doen en ga zo maar door. Het mag, je bent immers beklagenswaardig!
Stroop heeft echter een hinderlijke eigenschap: het plakt, het kleeft, je komt er haast niet van los. En zo wordt zelfbeklag binnen de kortste keren een verslaving.
In plaats van in de zelftroostmodus te blijven hangen, kun je ook iets anders doen. Jezelf simpele, toekomstgerichte vragen te stellen. Wat kan ik hiervan leren? Hoe word ik hier wijzer van? Wat kan ik zelf doen om hier beter uit te komen? Hoe kan ik de tegenslag ombuigen in mijn voordeel?
De deur naar een gelukkig morgen vind je niet door er met je rug naartoe te gaan staan. Omdraaien dus!