Of deze dan. Als relaties na lange jaren op de klippen lopen, gebeurt het vaak dat een of beide ex-partners met nieuwe geliefden volstrekt ander gedrag aan de dag leggen. De man die met geen stok de dansvloer op te krijgen was, neemt ineens in het geheim danslessen om zijn nieuwe geliefde die gek is op Salsa blij te verrassen. De vrouw die demonstratief de huiskamer verliet zodra haar ex Studio Sport opzette, gaat met haar nieuwe minnaar ineens naar elke thuiswedstrijd van zijn club.
Ditzelfde fenomeen zagen we afgelopen week in Den Haag, waar een aantal politieke partijen in pak ‘m beet anderhalve dag voor elkaar kregen wat zes onderhandelaars in zeven weken niet lukte. Alle media en heel veel mensen in binnen- en buitenland stonden er met open mond naar te kijken.
In het licht van de eerste twee voorbeelden waren de gebeurtenissen op het Binnenhof helemaal niet zo vreemd.
In relaties ontstaan patronen, helaas vaak negatieve. "Wil jij geen voetbal met me kijken? Dan ga ik niet met je dansen." "Help jij niet in het huishouden? Dan mag jij lekker de tuin in je eentje onderhouden." En zo slinkt in de tijd de bereidheid te geven en te nemen of zelfs maar het kleinste compromis te sluiten.
Maar nee, dan die nieuwe liefde! Die doet zomaar alles wat je wilt! En nog vol enthousiasme ook! Je hebt het idee dat je het ene cadeautje na het andere in je schoot geworpen krijgt en daarom haast je je om zo snel mogelijk zo veel mogelijk terug te geven. Wat een feest!
Tussen nieuwe liefdes kan alles – en meteen. Als de jonggeliefden in Den Haag er nu ook nog in slagen zo begripvol en gevend te blijven, zonder terecht te komen in negatieve patronen, ergernissen en het intrekken van de goede wil, dan hebben we straks helemaal geen verkiezingen nodig.