Afscheid nemen van iets dierbaars is voor veel mensen moeilijk, zeker als het niet op eigen initiatief is. Op het moment dat het gebeurt, verliezen we even de grond onder de voeten omdat de bodem van het vertrouwde wegvalt. We krijgen de neiging vooral te kijken naar wat goed was en vergeten wat er minder goed ging. En dat is heel goed.
Want hoe vaak kijken we tijdens een relatie, privé of professioneel, niet naar de dingen die juist niet goed gaan? Door achteraf de plussen te zien, verzacht je je oordeel. En je gunt jezelf de kans om iets mee te nemen naar je eigen toekomst, die daardoor alleen maar beter kan worden.
Als je afscheid moet nemen en de tranen rijkelijk vloeien, geneer je dan niet. Integendeel. Door tranen heen kun je glinstering zien. Van de rijkdom van mooie herinneringen, de lessen die je geleerd hebt en het rijkere perspectief dat daardoor wacht.
Probeer vandaag ook eens zo te kijken naar een afscheid waar je zelf voor geplaatst werd of wordt. Met liefde. Met dank. En met de zin in een nieuw, wijzer hoofdstuk in je leven. Het kan afscheid nemen echt tot een krachtbron maken.