Taaltiran
Iedereen kent er wel eentje: zo'n typische taaltiran, zo'n grammaticaal geweten op pootjes. Iemand die gewoon lééft voor jouw fouten. Alleen zijn die fouten lang niet altijd fout. Taalregels zijn in de praktijk eerder taalnormen. En met die normen mag het best wat losser, vindt taalexpert Wouter van Wingerden. In zijn nieuwe boek ‘Maar zo heb ik het geleerd’ geeft hij achtergronden en tips bij 50 taalkwesties.
Mensen zijn geneigd om vast te houden aan wat ze ooit geleerd hebben. Misschien wel omdat ze zich de taalregels met veel moeite hebben eigengemaakt, denkt Van Wingerden. Hij vindt dat we elkaar onnodig onzeker maken op taalgebied. In zijn werk als taaladviseur komen geregeld dezelfde vragen voorbij. Zijn het nou handvatten of handvaten die je aangereikt krijgt in een training? En moeten we altijd onderscheid maken tussen spreektaal en schrijftaal? Hoe komt het eigenlijk dat we ‘wou’ zijn gaan zeggen in plaats van ‘wilde’. Mag ‘wou’ ook in een zakelijke mail?
Maria Punch, BNR’s taalwatcher, bespreekt deze vragen aan de hand van het boek Maar zo heb ik het geleerd waarin de auteur ‘halve waarheden en hele leugens’ over taal in perspectief plaatst en de lezer houvast geeft. Daar komt geen taaltiran meer tussen.