[29-12-10] Eurogezeur
Zullen we, in het kader van de goede voornemens voor het nieuwe jaar, nu eens ophouden met al dat gezeur over de euro? Want – we weten het allemaal – de euro blijft.
Er komen geen twee euro’s, er komt geen chique en armoedige variant. Griekenland en Ierland worden niet een tijdje uit de euro gezet om er over een paar jaar weer in te mogen. Allemaal onzin.
We hadden destijds natuurlijk beter niet aan de euro kunnen beginnen. Maar de Duitse economie groeide zo hard dat veel landen, Frankrijk voorop, vreesden dat we allemaal binnen afzienbare tijd in D-Marken zouden afrekenen als we niet ingrepen. En dus ontstond de euro – een muntunie zonder politieke unie. Dom, dom, dom.
Het Verdrag van Maastricht sprak weldegelijk van meer politieke eenheid, maar dat verdrag hoort in een sprookjesboek. Huisvrouwen en huismannen hadden al meteen door dat ons een oor werd aangenaaid. Die verhalen over een biertje in het café en de huis-, tuin- en keukenboodschappen die plotseling het dubbele kostten waren gewoon waar.
Nu de schulden in de zwakke eurolanden gigantisch zijn opgelopen, hebben de Duitsers plotseling spijt. Het is ook wel een kunst, hoor, dat een land als Ierland, met een bevolking van vier miljoen mensen, erin is geslaagd een nationale schuld op te bouwen van 150 miljard euro. Dan moet je echt je best doen. Maar ook de mopperende Angela Merkel kan de kroon op de Duitse economische victorie niet wegtikken – en die kroon heet “de euro.”
Hier op BNR wordt regelmatig gewezen op het voordeel van een zwakke euro. Landen die het van de export moeten hebben, zoals Nederland, zijn bij een lage eurokoers spekkoper. Alleen daarom al is het de moeite waard om gewoon mee te doen aan noodfondsen en om de schouders op te halen over sukkelaars zoals de Grieken en de Ieren. Let op: de Griekse drachme komt niet terug, evenmin als de Nederlandse gulden. Ik wens u een gelukkig en voorspoedig 2011. En veel eurotjes.
hammelburg@bnr.nl
