'Verlosser'? Houd toch op!
Wat hebben Johan Cruijff, Ahmed Aboutaleb, Theresa May, Donald Trump en Hillary Clinton gemeen? Ze worden allemaal ‘de verlosser’ genoemd. Voor een gelovig persoon lijkt het me blasfemie. Voor de verlichte geest is het klinkklare onzin.
Dankzij schrijver/journalist Edwin Winkels weet ik dat Johan Cruijff in Spanje helemaal niet ‘El Salvador’- de verlosser – werd genoemd. Dat maken we elkaar in Nederland alleen maar wijs, nadat een Nederlandse krant dat ooit uit de mond van een of andere Catalaan had opgetekend.
Aboutaleb is de nieuwe verlosser van de PvdA. Dat was eerst Wouter Bos, en toen die onderuit ging Job Cohen, en toen die tegenviel Diederik Samsom, en nu dus Aboutaleb. Redder van de partij, terwijl ieder weldenkend mens weet dat de sociaaldemocratie niet op zoek is naar een halfgod, maar naar een nieuwe ideologie. Want alle traditionele idealen, zoals arbeidsrecht en sociale voorzieningen, zijn bereikt.
Theresa May is de nieuwe verlosser van de Britse Conservatieven. Afgelopen najaar mat David Cameron, thans afgebrand, zichzelf die titel aan, wat wel heel apart is. Donald Trump wordt 'de verlosser van de mensheid' genoemd, vanwege zijn anti-moslim opvattingen. En Hillary? Wat dacht u – ook al een verlosser. Bij Hillary en Donald is dat al helemáál onzin, want nog nooit hebben de Amerikanen twee presidentskandidaten genomineerd aan wie een overgrote meerderheid van de kiezers zo’n hardgrondige hekel heeft. Aan allebei, dus.
Er zijn briljante voetballers, zoals Johan Cruijff dat was. En heel af en toe heb je wel eens een uitzonderlijk heldhaftige politicus, zoals Abraham Lincoln, Winston Churchill, Mahatma Ghandi of Nelson Mandela. Maar ‘verlosser’? Houd toch op. De wereld is al ingewikkeld genoeg, en aan mythes heb je niks, al is het alleen al omdat ze steevast tot teleurstellingen leiden.
