Rotte eieren

De zaak-Wilders is feitelijk heel simpel: natuurlijk heeft hij de Marokkaanse gemeenschap beledigd, en natuurlijk discrimineert hij, misschien heeft hij ook aangezet tot haat. En natuurlijk moet je dat veroordelen – alleen niet in de rechtbank. Rassenhaat, islamofobie, antisemitisme – het is allemaal verachtelijk en bekrompen, maar het valt wat mij betreft onder het hoofdstuk slechte smaak en de stank van rotte eieren.

Als Wilders zijn Marokkanenuitspraak in Amerika had gedaan, had niemand aangifte gedaan en had geen rechtbank de zaak in behandeling genomen. Want daar mag iedereen zeggen en schrijven wat hij wil. Zo heeft de Amerikaanse nazipartij een website met bagger waarvoor de makers in Nederland subiet het cachot in zouden verdwijnen. Het omgekeerde geldt ook: Donald Trump heeft 274 mensen, landen, nationaliteiten, rassen en organisaties beledigd. Met de zaak-Wilders als criterium, zou Trump zeker honderd rechtszaken aan zijn broek hebben. Die man heeft het haatzaaien zo’n beetje uitgevonden.

Natuurlijk: de rechterlijke macht is onafhankelijk. Wilders gaat niet over de agenda van de rechtbank. Evenmin als Hillary gaat over het FBI-politieonderzoek en mogelijke aanklachten. En toch is het gek. In Amerika en Nederland vechten de rechtbanken met enorme achterstand, dus schuif die zaken lekker even op tot na de verkiezingen, samen met al die andere zaken waarvoor burgers vaak jaren de wachtkamer in moeten. Politie en justitie zijn er niet om politiek te bedrijven, zelfs als ze alleen al de schijn tegen hebben.