Column Bert van der Veer | Van voor naar achter
Er zal heus wel flink over vergaderd zijn. Zo’n beslissing neem je niet zomaar. Je bent wel een merk aan het opbouwen, je hebt wel een paleisrevolutie in gang gezet. En voordehandliggend was de keuze nou ook weer niet.
Het Kabouter Plop-lied bijvoorbeeld had meer voor de hand gelegen. Of Daar komt Swiebertje of Hallo, Meneer de Uil, nummers die geworteld zijn in de vaderlandse tv-geschiedenis.
Dat gekke liedje, dat oorspronkelijk nota bene gaat over een gekke Hollander in Amerika, komt niet eens voor in de kinderliedjes-top-100 aller tijden op de vier cd’s-box met de titel Kinderliedjes top-100 aller tijden.
Toen onze mop een mopje was bijvoorbeeld wel. Of Daar heb je Flipper. Maar iemand kwam dus met dat liedje en het bleef in je kop zitten en met de juiste beat was het ergens toch best hedendaags... Van voor naar achter.
Achteraf kun je wel stellen dat de transformerende publieke omroep hiermee een gouden greep heeft gedaan. Subtiel is het zelfs.
Erger was geweest: Daar was laatst een NPO of Zeg ken jij de NPO. Vooral heel mooi was toch wel dat van links naar rechts. Want zo moet het zijn, hè, de publieke omroep is er voor ons allemaal, wit of zwart, jong of oud, links of rechts.
Maar dat ‘van voor naar achteren’ dan? Staat dat niet een beetje voor stilstand? Een pas naar voren, een pas naar achter. Zo schiet je niet op. Wat ergens natuurlijk wel weer omroephistorisch juist is. Nee, goed gedaan. Kom op, nog een keer...