Column Bert van der Veer | Nederland van boven
Het zijn moeiteloos de mooiste beelden die de televisie op het ogenblik te bieden heeft: Nederland van boven, het goed bekeken donderdagavondprogramma op Nederland 1.
Nu is televisie - helaas in dit geval - behalve beeld ook geluid. Het geluid bij Nederland van boven wordt verzorgd door tergende, zweverig muzak en het commentaar door de zoetgevooisde VPRO-coryfee Roel Bentz van den Berg. Mooie stem, rare teksten.
Hoe hard we ook
werken voor de toekomst, er kan altijd iets onverwachts gebeuren
Kun je voor iets anders werken dan de toekomst, meneer
Bentz van den Berg? Werken voor het verleden, dat gaat niet, he…
We hebben altijd
geloofd in een leven na de dood, nu dat verdwijnt gaan we op zoek naar de hemel
op aarde
Ho, wacht even! We geloven niet meer in een leven
na de dood? Nog steeds is zo’n 55% van de Nederlanders religieus. En daar
zitten hiernamaalsbelievers tussen, kan ik u verzekeren.
We willen het
allemaal en we willen het nu
Proef ik daar nou een vleugje maatschappijkritiek? Moeten
we tot morgen wachten met wat we vandaag kunnen krijgen? Ingewikkeld, hoor…
En dus moeten we er
in het weekend met z’n allen op uit
Klopt ook niet, he? In het weekend staan er minder files
dan door de week. Dus dat ‘met z’n allen’ lijkt mij niet juist.
De kater van de
nieuwe werkweek is pas morgen
Moet dat niet ‘de kater van het weekend’ zijn, eigenlijk?
Of bestaan er ook vooruitgeschoven katers?
Hard werken of
volop genieten van de vrijheid, een tussenweg is er niet
Jawel, hoor, er zijn zat tussenwegen. Niet te hard werken
en vergeten te genieten, bijvoorbeeld?
We laten sporen na
voor elkaar
Ja, voor wie moet je anders sporen nalaten? Niet voor
jezelf, he, want deze aflevering heeft als thema de dood en als je dood bent
heb je niks aan je sporen
We verleggen
allemaal een steen als bewijs van ons bestaan.
Allemaal? Daar generaliseert u alweer, meneer Bentz van
den Berg! En ook nog een beetje gejat misschien?
Het beste is bij Nederland van boven: tv aan, geluid uit, eigen muziekje eronder. Bijvoorbeeld ‘De steen’ van Bram Vermeulen.