Column Bert van der Veer | Live
Hoe vaak is de afgelopen jaren die goede, oude televisie al niet terminaal verklaard? Er is altijd wel weer ter ondersteuning een onderzoekje te vinden waarin staat dat het computergebruik onder 16-jarigen uit een-ouder-gezinnen in vinexwijken met maar liefst 6,7 procent is toegenomen.
Dat is de generatie die zich echt niks aantrekt van opgelegde uitzendtijden, die bepalen zelf wel wanneer waar naar gekeken wordt. Ja, hoor… Zijn jullie selfies op twitter interessanter dan een goed gesprek in een talkshow? Was het kicken dat je de gebeurtenissen op pleinen in Caïro of Kiev via uitzending gemist kon kijken?
Mocht het concert van The Stones op Pinkpop live worden uitgezonden, kijk je dan liever naar een rammelende opname op youtube uit 1974? Halen die lullige homevideos die jullie op Facebook met me delen het bij de live-beelden van Obama in het Rijksmuseum?
Maar er is meer. Vaag kan ik mij herinneren hoe ik zelf was toen ik 16 was, toen er nog geen internet of gsm-verkeer was en teletekst nog een nieuw medium heette. Onrustig was ik, nieuwsgierig, gulzig. Volwassenheid brengt verantwoordelijkheden met zich mee en dat gaat gepaard met het continu maken van keuzes. Aangezien de mens van nature lui en gemakzuchtig is is het prettig dat anderen keuzes voor je maken.
Daarom hebben die profeten van de ondergang ongelijk. Jullie met jullie morsdode youtube-filmpjes en stoffige uitzending gemist archieven. Die goede, oude televisie is springlevend…