Column Bert van der Veer | Stemming
Willem van Kooten (alias Joost den Draayer) heeft eens iets gezegd als dat het beste liedje het liedje is dat nummer 1 staat in de hitparade. Kwaliteit wordt gemeten aan succes.
Zo bezien is Komt een vrouw bij de dokter het beste boek van 2003 en Het Diner van Herman Koch het beste dat de Nederlandse literatuur de afgelopen jaren te bieden had Als het om televisie gaat zal niemand durven beweren dat Goede tijden, slechte tijden de top van drama is, The Voice de beste show ooit gemaakt of Boer zoekt vrouw het beste tv-programma ever.
Maar dan voetbal. Je schijnt mooi te kunnen voetballen en te kunnen voetballen om te winnen. Liefst gaat dat samen, maar als dat niet gaat kiezen de meeste experts die het WK in Brazilië analyseren voor mooi voetbal, liever dan Oranje in lelijkheid te zien winnen. Het is zodoende een hele klus voor Wilfred Genee VI Oranje van de juiste sfeer te voorzien.
Johan Derksen, René van der Gijp, Wim Kieft en elders Jan Mulder en Hugo Borst houden vast aan hun romantische idealen. Puristen zijn het. Negatievelingen volgens velen. En eerlijk gezegd: ik kan ook slecht tegen die zure regen als ik net weer een victorie van Oranje gevierd heb met nog maar een tompouce.
Maar je kunt er ook anders tegenaan kijken: de journalistiek is terug in de voetbaljournalistiek. Vasthouden aan je mening, geen opportunisme. Ware liefde, geen chauvinisme. Dat is mooi, dat is winst. Maar ik en Wilfred Genee zijn er gewoon niet voor in de stemming.