Ik ondervind dat aan den lijve, want ik ben slachtoffer van de befaamde overstapservice. Ik moet van Friesland Bank naar de Rabobank. Erg tegen mijn zin, maar het is niet anders. Dankzij de onvolprezen overstapservice zou die transfer vlekkeloos verlopen, zo werd mij verzekerd door zowel Friesland Bank als Rabo.
Dat blijkt dus kletskoek. Ik heb nu gedonder met vrijwel alle automatische afschrijvingen, inclusief nutsbedrijven, fiscus en verzekeringen. Je zou toch zeggen: juist dankzij die Big Data is dat overstappen tegenwoordig een fluitje van een cent, dus alle tijd voor overtreffende dienstverlening. Niet dus.
Hele dagen ben ik bezig met keuzemenu’s van de verschillende instituten; de binnenkant van de hel is er vrolijke boel bij vergeleken. In dat kader geeft ING dus een nogal hoogdravend signaal af.
Men wil mijn koopgedragingen doorsluizen naar Albert Heijn, voor op mijn leven toegesneden aanbiedingen. Om zo een paar centjes commissie mee te pakken. Dat is nog een proefballonnetje maar reken erop dat het menens is. Nog los van de privacy-factor zou ik zeggen: begin eens met die overstapservice.
Of beter: begin nou eens met je gewone werk goed te doen. Of hebben ze het soms ontzettend druk? Die indruk krijg ik niet. Als ik al bij een bankfiliaal kom, vallen me een paar dingen op. Er hangt een lusteloze sfeer ondanks de gezellige zitjes, vrolijke posters en weelderige plantenbakken. De types die er zitten zijn niet vooruit te branden.
Op elke vraag word je doorverwezen naar een hoger echelon, waar je dan weer urenlang in het keuzemenu komt te badderen. Wie maakt hier nou eens korte metten mee? Albert Heijn? Aldi? Jumbo? Ikea misschien? Groot voordeel: er hoeven geen gegevens worden doorgesluisd, alle Big Data kunnen op de bonuskaart. Nog een voordeel: de retailers vallen niet om, bulken van de dagelijkse cash, zetten de klant centraal en belonen uitstekend maar wel na prestatie. Last but not least: bankieren wordt veel goedkoper wat ik u brom.