Eugene Roorda1 feb '13 07:09Aangepast op 1 feb '13 11:09

Column Eugène Roorda | Niks Europa

Auteur: Eugene Roorda

Volgens mij was het Geert Wilders die destijds als eerste fulmineerde tegen Europa. Daar werd toen meesmuilend op gereageerd - zoals meestal als Wilders een punt maakt. Of heeft.

Eugène Roorda
Eugène Roorda

Nu David Cameron zijn patriottistische pleidooi heeft gehouden komt de bijval ineens van alle kanten. Ik geef toe: Geert poneert niet echt eloquent. Cameron en vooral mijn held Nigel Farrag hebben rijkere retorische kwaliteiten; feit is wel dat ze hetzelfde punt maken. Zijn zij de “Last Men Standing” tegen de depressieve bureaucratie die Europa heet?

Hier haakte Buikje Roemer vlotjes aan; als Geert de haard aanmaakt, dan haalt Emile braaf de sprokkelhoutjes. We moeten niet meer Europa, maar minder. Europa is voor vrijwel iedereen een desoriënterende abstractie. Ook voor Duitsers, Fransen, Schotten en Catalanen.

In Europa spreken we 24 verschillende talen en belangrijker: we delen niet 24 verschillende culturen. Wie door Europa reist voelt meteen het verschil in genetische geaardheid. Dat is ook de charme. Iedere vergelijking met de USA is flauwekul: Amerika is nog altijd nieuw land; wij zijn zeer oud land. Trouwens: die cultuurverschillen zijn er al tussen Appingedam en Winschoten, tussen Enkhuizen en Hoorn. En dan heb ik het niet eens over Volendam en Edam.

U wilt een federaal Europa? Wie is uw huisarts? Maar wat verbindt ons dan in die Hollandse eigenheid? Cora van Mora, oliebollen, zuurkool, haring, KLM, GTST, Voice of Holland, Gordon, kermis, pleewerpen en ander vermaak.

En natuurlijk Oranje! De kleur van ons collectief gemoed. Waar we niks mee hebben tot we voetballen of zwemmen of turnen. Als ING en Heineken onze leefwereld optuigen met Oranje mopsneusjes dan raken we meteen in carnavalstemming. Daarom is de kroning van Willem Alexander ook waardevol. Dan zijn wij samen, allen eens - in dat Oranjegevoel.

Linksdragende geleerden spreken neerbuigend over het ceremonieel koningschap van Willem en Maxima.  Over de “ceremoniële leegte” die nu gaat komen. Welnu, deze mannen snappen er geen bal van. Ons dagelijks geluk bestaat uit louter symbolen, dromen, rituelen, sprookjes en liedjes. Ceremonieel behang ja, maar bedoeld als stootkussen om de hardheid van het bestaan te verdragen. Reclamemensen snappen onze collectieve neuro beter dan de studeerkamerdoctorandussen.

Ik zeg: allen te paard voor Hup Holland Hup.


Deel dit artikel

Gerelateerde artikelen