Column Gerard Drosterij | Mark Rutte is de Gordon van de Nederlandse politiek

De Erica Terpstra-achtige leukigheid in de VVD heb ik altijd wel kunnen verdragen vanwege de vele nuchtere bestuurders in den lande. Big bandjes met bijdragen van aangeschoten partijleden, hartstikke leuk, zolang zij de volgende dag maar weer het politieke handwerk zouden oppakken. Maar foute kitsch tolereren in de hoop op wat financiële schouderklopjes uit het Gooi, getuigde van een groot gebrek aan schaamte.

Nu weet ik wel dat politici slecht kunnen luisteren, niet graag hun mening wijzigen, laat staan hun fouten toegeven, maar ik mag als doorsneeburger toch wel een klein beetje zelfreinigend vermogen verwachten?

Niet dus. Sinds het VVD-feest is de wereldvreemdheid bij de liberalen alleen maar groter geworden. Hoop je op enige deemoedigheid bij een premier die een beleid voert dat nog geen enkele vrucht heeft afgeworpen, noemt hij zijn kwartetkabinet zonder blikken of blozen een van de beste uit de naoorlogse periode.

Een dergelijke uitspraak is ver voorbij de slapstick of de farce, en komt heel dicht in de buurt van het schandalige.

Kijk, als Rutte nog gewoon een winstgevende wasmiddelbaas zou zijn, dan had-ie van mij zich tot overgevens toe mogen wentelen in zelfgenoegzaamheid, maar we hebben het helaas over de minister-president. Iemand – ik durf het bijna niet te zeggen – die best wel een grote verantwoordelijkheid draagt.

Maar Rutte blijft zichzelf. Net nadat bij twee bewindslieden de moed ontbrak de eer aan zichzelf houden vanwege administratief (Weekers) en ethisch wanbeleid (Teeven) komt zijn partij met een integriteitscode. Dus gedrag dat allang door regels verboden en fatsoen afgeraden wordt, moet nu worden voorkomen met een code? Zal er één effect zijn van deze maatregel, dan is dat een verdere horigheid aan de partijtop. Zo’n code is de perfecte stok om elke bijdehante liberaal in het gareel te brengen.

Ja, de VVD heeft niet alleen de goede smaak, maar ook het gezonde verstand verloren.