Column Gerard Drosterij | Vertrutting
Mijn kinderen zouden gillend gek worden bij een opvoeding volgens protocollen.
Stel je voor:
Pap, het is zo’n lekker weertje en de neef van Stijn is er nog, mag ik alsjeblieft nog even voetballen?
Nee, je weet: half acht is naar binnen.
Zo werkt het dus niet in mijn wereld. Daar horen uitzonderingen bij het leven zoals een rood wijntje bij de lunch.
Maar in de politiek gaat het er anders aan toe. Omdat de samenleving blijkbaar ten onder gaat aan porno, ADHD, Oh oh Cherso, campingwifi, en weet-ik-wat-voor-een-prikkels, zweren onze leiders bij orde en tucht.
Dus kan het zomaar voorkomen dat het enige nog ietwat excentrieke programma van de enige nog enigszins progressieve omroep een boete krijgt omdat Neerlands absurdistisch knuffelbeest achteloos een sigaretje opstak.
Ja, dan hoef je geen VPRO-lid te zijn om te concluderen dat vrijzinnigheid een schaars goed geworden is.
Begon de overheid ooit haar zero tolerance beleid vanwege de strijd tegen terrorisme, inmiddels is deze ambitie tot monsterlijke proporties opgezwollen: van het beboeten van een zwembadje op de stoep tot het verbieden van een biertje in het park.
Het is als een Zomergastenfragment met Marijke Helwegen die voor de zoveelste keer haar linkeroorlel laat straktrekken. In weerwil van al haar maakbaarheidsillusies wordt ze er alleen maar lelijker van.
Maar ja, Marijke heeft er bewust mee ingestemd; ongeveer zoals de voedsel- en warenautoriteit met geheven vinger twitterde over de sigaret van Hans Teeuwen:
Als wij met z'n allen vinden dat roken op de werkplek niet mag, maakt het niet uit of er een camera op staat of niet.
Ja natuurlijk! Wij hebben de algehele vertrutting aan onszelf te wijten! Het is de democratie, stomkop!
Dus, knoop het goed in je oren: word je geflitst, betaal je parkeergeld, krijg je een preek van een stadswacht of sta je bij een rookpaal: je hebt het zelf gewild, trut.
Gerard Drosterij
---
Gerard Drosterij is zelfstandig politicoloog. Hij schrijft regelmatig columns over de Nederlandse politiek en soms over iets anders. Al ziet hij zijn stukken als speldenprikken in een olifantenhuid, hij put vertrouwen uit het feit dat ook olifanten soms omkijken.
Volg hem op Twitter.