Column Herbert Blankesteijn | Muzikanten hebben niks aan Spotify [updated]
234 platenlabels willen hun muziek niet meer via Spotify verspreiden. De vaart lijkt er even uit bij Spotify, de muziekdienst die voor consumenten zo onweerstaanbaar is.
De reden dat de labels zich terugtrekken, is tweeledig. In de eerste plaats is er ontevredenheid over de royalties die Spotify betaalt. De band Uniform Motion heeft een vergelijking gemaakt tussen de verschillende manieren om met opgenomen muziek geld te verdienen.
Het streamen via Spotify blijkt volstrekt oninteressant. Als iemand naar een compleet album luistert, levert dat de band 2,9 cent op, te verdelen onder alle leden. Honderd keer luisteren levert minder op dan één verkoop van hetzelfde album via iTunes of Amazon.
De andere reden voor de 200+ labels om Spotify gedag te zeggen, is dit onderzoek, waarin gebruikers van betaalde muziekdiensten toegeven minder cd's te kopen nu ze toegang hebben tot alle muziek.
Dat is niet zo vreemd. Als je zowat alle muziek ter wereld onder de knop hebt, is er niet veel reden meer nog cd's te kopen. Bovendien hebben Spotify-abonnees het gevoel dat ze al voor de muziek betalen. Ze voelen dus geen morele plicht nog cd's te kopen, wat ze soms nog wel hebben als ze gratis downloaden.
Die 234 kleine labels hebben het volste recht niet mee te doen aan een zakelijk project waar alleen anderen profijt van hebben. Consumenten hebben muziek voor niets of voor een prikkie (zie Spotify.com). Spotify toucheert abonnementsgeld en advertentieïnkomsten. Maar voor de leveranciers van de muziek is Spotify niet veel anders dan YouTube of The Pirate Bay: hopelijk leert het publiek je muziek daar kennen en profiteer je daar later eens van. Sommige artiesten zien dat nog wel zitten maar het is bekend dat labels weinig heil zien in dat model. Ook artiesten van wie de naam bekend genoeg is, zoals Coldplay, Adele en The Beatles, laten Spotify links liggen.
Over labels gesproken, wat vinden de vier grote labels EMI, Sony, Universal en Warner hiervan? Waarom stappen zij niet uit Spotify en die 234 kleine jongens wel? Het antwoord is dat de majors weer eens prima voor zichzelf hebben gezorgd. In 2009 zijn ze namelijk aandeelhouders geworden van Spotify. Met zijn vieren hebben ze 17%. Dus als Spotify een succes wordt - mede dank zij het onderbetalen van de artiesten - verdienen de vier grote platenmaatschappijen een scheepslading geld, die ze niet met voornoemde artiesten hoeven delen.
Spotify is dus inderdaad geweldig voor de muziekconsument, voor de oprichters van Spotify en voor de majors. Muzikanten en kleine labels kopen er niets voor.
Update (4-1-2012): in de vierde alinea 'Spotify' veranderd in 'betaalde muziekdiensten.' - HB
Update2 (4-1-2012): ST Holdings, het hier bedoelde verbond van labels, heeft eind november het bericht over het verbreken van de samenwerking met de muziekdiensten van zijn blog gehaald en heeft getwitterd: “Pleased to say we're working with some streaming companies on solutions that work as well for artists as they do consumers.” Spotify wijst mij hier met grote nadruk op. Het valt vooral op wat hier NIET wordt gezegd: dat de oorspronkelijke blogpost onzin was en dat een gelukkige samenwerking met Spotify e.a. voor de toekomst is gegarandeerd. Wat impliciet wel wordt gezegd: dat er momenteel géén oplossingen zijn die even gunstig zijn voor de artiest als voor de consument.
Het lijkt dan ook een actie die onder druk van de muziekdiensten tot stand is gekomen. Daarom handhaaf ik deze column, die weergeeft wat op het moment van schrijven (20 november) het geval was. Als er reden is om weer over dit onderwerp te schrijven (echt nieuws bijvoorbeeld) kom ik er natuurlijk op terug. - HB