Terugblik: Idiote producten op CES

(Voeg uw eigen idiote product toe onderaan deze column.)

Hoog scoort het digitale horloge, waarvan ik het selling point tegenkwam dat hij kan signaleren wanneer er een gesprek of bericht binnenkomt. Terwijl je de telefoon op dat moment vrijwel zeker in je zak hebt! Het ding kan berichten laten zien, inclusief weerbericht en verkeersinformatie en dergelijke. Maar het horloge heeft alleen toegevoegde waarde voor urgente berichten (waarvoor je bereid bent tijdens een vergadering op je horloge te kijken, maar niet tien keer per uur) en waarop je niet hoeft te antwoorden (want dan moet je je mobiel alsnog uit je zak komen). Dat is een smalle basis voor een duur ding dat je óók weer moet onderhouden, opladen enzovoort. Ook dit overzicht noemt geen features waarvan ik onder de indruk raak.

Flexibele schermen waren een big deal. Maar wat moet je ermee? Waarom tuint iedereen daarin? Het is al erg genoeg dat mobiele apparaten zo dun worden. Dun is onhandig. Dun houdt moeilijk vast, dun kost ruimte waar ook meer accu had kunnen zitten, dun is kwetsbaar. Wat is er in godsnaam handig aan een mobieltje dat je kunt oprollen? Alles wat je oprolt, krult op en valt niet meer te ontkrullen. Alles wat zo dun is, kan ook kreukelen, scheuren en wapperen of wegwaaien in de wind. Het beste wat je met een flexibel scherm kunt doen is: op een plank spijkeren, zoals Samsung doet. Daar wordt het stevig, hanteerbaar en handig van.

Megatablets, ook zoiets. Panasonic presenteerde een tablet van twintig inch. Dat is een halve meter!  Leveren ze er ook een steekwagen bij? Als je zo nodig op een tafelblad wil kliederen, ben je beter af met een ouderwets Wacom tablet bij je pc, dan kun je tenminste je hoofd rechtop houden.

3D-tv. Houdt dat dan nooit op? Voegt onvoldoende toe, is niet comfortabel, weg ermee.

Supergrote ultra-hdtv. Toen ik mijn loopbaan begon, midden jaren '80, werd hdtv gepresenteerd als een onvermijdelijkheid binnen vijf of tien jaar. Het kostte 25 jaar en er waren revoluties voor nodig op  het gebied van digitalisering en schermtechnologie. Ook moest hd in de hele televisie- en videoketen worden ingevoerd. Verder moesten de consumenten worden overtuigd. Gezien de kosten en de betrekkelijk geringe voordelen vergde ook dat veel tijd, en de overgang naar 'gewone' hd is nog altijd niet compleet.

Consumenten zijn voorlopig zeer tevreden met hun grote hd-schermen en hebben geen enkele aandrang verder te gaan. Ultra-hd (met vier keer zoveel pixels op een scherm) is pure technology push en spierballenvertoon van tv-fabrikanten. Gaat de komende tien jaar geen rol van betekenis spelen, behalve op de komende vijf CES-beurzen, waar ik schermen voorspel ter grootte van een rechtop gezet voetbalveld.

Laat elektronicabedrijven vooral idiote producten blijven presenteren. Het is in de industrie survival of the fittest en het is van het grootste belang dat er aanbod blijft van onwaarschijnlijke uitvindingen. Anders zou de Galaxy Note nooit zo'n succes zijn geworden.

Welk product dat de afgelopen dagen het nieuws haalde vond u idioot? Welk succesproduct werd aanvankelijk belachelijk gevonden? Laat het hieronder weten.