Column Hoofdredactie | Aangeschoten wild? Welnee!
Lame duck. Het blijft een mooi begrip. Het is zoiets van: je zit op je plek, maar iedereen kent de datum van je vertrek. Obama is gisteren aan zijn laatste vier jaar begonnen, en kan zich nu zonder zich zorgen te hoeven maken over een herverkiezing met verve storten op het oplossen van de echt grote problemen. Hij is een lame duck, en dat is in tegenstelling tot wat je zou denken geen aangeschoten wild, maar een zegening voor het land.
Ik zie Obama vier jaar geleden kort na zijn inauguratie nog met alle vertegenwoordigers uit de zorg in een grote vergaderzaal zitten. Hij wilde voortvarend aan de slag met zijn grote ideaal: een zorgstelsel voor alle Amerikanen, zodat een eind kwam aan de situatie dat in het rijkste land ter wereld 20 miljoen onverzekerden rondlopen. De situatie dus dat er eerst een creditcard moet worden overlegd voordat je een bypass krijgt. Obamacare is een wapenfeit geworden, ondanks het verzet waarbij in menig spotje Obama zelfs werd afgeschilderd als een zorgfascist. Want Obamacare is bemoeienis van de staat, en daar hebben veel Amerikanen nog een grotere hekel aan dan aan de gedachte dat ze hun wapens moeten inleveren.
Obamacare zou de VVD in de Eerste Kamer lachend wegwuiven. De liberalen zouden zich schamen voor zo'n mager plan voor de zwakkeren in de samenleving. Ons eigen zorgstelsel daarentegen, dat voor de Amerikaanse democraten zo ongeveer als de totale overgave aan Cuba voelt, is op dag één na de start van ons kabinet een splijtzwam geworden. Wij kennen de lame duck namelijk niet. De VVD doet in coalitiebelang een groot offer aan de idealen, en dat blijkt nu electoraal zelfmoord te zijn. Assistentie daarvoor lijkt in het basispakket te zitten, in de volksmond beter bekend als het Spekmanfeestje.
Als Obama over twee maanden live wordt geïnaugureerd, een ritueel dat zelfs in het land met de grootste reclamedichtheid nooit hoeft te worden overgedaan, zien we een president die eindelijk kan gaan regeren. En dan heb ik het niet over Guantánamobay sluiten, wat leuk is voor de bühne, maar vooral over het wegwerken van de staatsschuld. Als Amerika daaronder bezwijkt, en die situatie is niet denkbeeldig, dan sleurt het Europa in de val mee. Met gevolgen voor ons inkomen waarbij onze zorgbijdrage kinderspel is.
Misschien moeten wij ook maar eens overstappen op het systeem van maximaal één herverkiezing. De eerste helft komen de proefballonnnetjes, de tweede helft is het doorpakken geblazen. Met lame ducks is het fijn zaken doen. En bovendien: op tijd weggaan houdt het leven spannend.
Paul van Gessel
---
Iedere donderdag geeft de BNR Hoofdredactie wisselend bij monde van hoofdredacteur Paul van Gessel of adjunct-hoofdredacteur Meindert Schut commentaar op de actualiteit.