Column Hugo Reitsma | Wat Marianne zegt
Ongekend eenstemmig gaf de Tweede Kamer gisteravond zijn goedkeuring aan de oorlog tegen ISIS. De walging werd algemeen gedeeld. Dat komt het nadenken vaak niet ten goede.
“Nog nooit heb ik de noodzaak om in te stemmen met een missie zo duidelijk gevoeld”. Met die zin opende VVD-fractieleider Halbe Zijlstra gisteravond het debat in de Kamer. Een tamelijk alarmerende zin. De geschiedenis leert dat zulks tot grote ongelukken kan leiden.
“We hebben het kabinetsbesluit getoetst op basis van drie vragen”, zei PvdA-leider Samsom. Dat klonk al bedachtzamer. “Is er een duidelijk mandaat? Hebben we perspectief op een duidelijk einddoel? En beschikken we over de juiste middelen om dat doel te bereiken?” Maar zonder toelichting beantwoordde hij al die vragen met ja. De meeste militair analisten antwoorden op al die vragen nee.
Radicale feiten
Als ik iedereen die ISIS ook naar de hel wenst één tekst
mag aanraden, dan is dat deze:
de spreektekst van Marianne Thieme gisteravond, vol oncomfortabele vragen.
De partij voor de Dieren wordt nog vaak gezien als een raar stel radicalen. Gisteren zette de Volkskrant Thieme nog weg als “een boos keffer-hondje”. Lekker objectief jongens. Met pakweg Wilders zouden ze zoiets niet durven. Maar “de dieren” weglachen is bon ton.
Diezelfde Volkskrant opent vanochtend met de sjieke Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid. Die adviseert te komen tot “een voedselbeleid in plaats van een landbouwbeleid”, met meer aandacht voor duurzaamheid en gezondheid. 100% het PvdD-programma. Wie is hier nou radicaal?
