Column Jan Postma | Washington, we have a problem
Geschrokken kijk ik naar het kleine deurtje voorin het vliegtuig. Er klinkt geschreeuw uit de cockpit. De piloot en copiloot kunnen het niet eens worden over de bestemming.
De piloot wil linksaf, zijn collega wil een ruk naar rechts maken. Via de intercom krijg ik alles mee. “als we het over vijf minuten niet eens zijn, zet ik de motoren uit,” zegt de piloot. Dan is het stil. “Het was zijn schuld” roepen de twee mannen me nog net toe voordat ze, wijzend naar elkaar, met een parachute uit het vliegtuig springen.
Daar zit je dan. En die piloot had nog wel zo’n inspirerend verhaal gehouden bij vertrek. Over hoop, samenwerking tussen gezworen vijanden, het landsbelang voorop…
Goed, de beeldspraak houdt hier gelukkig gedeeltelijk op. Tot een crash zal de Amerikaanse shutdown voorlopig niet leiden. Veel Amerikanen zullen er zelfs weinig van merken. De post wordt gewoon bezorgd, uitkeringen uitbetaald en de brandweer rukt nog gewoon uit. Vakantiegangers in de VS merken het wel: musea en nationale parken gaan dicht.
Ook in Nederland zijn kleine gevolgen zichtbaar. De militaire begraafplaats in Margraten bijvoorbeeld: daar kom je vanaf woensdag niet meer in. Wat jammer voor Obama dat de shutdown dan weer geen gevolgen heeft voor dat andere stukje Amerikaans militair grondgebied. Dit was toch het uitgelezen moment om stiekem Guantanamo Bay te sluiten, en de Republikeinen er de schuld van te kunnen geven.
Zo’n 800.000 ambtenaren worden wel hard geraakt. Zij zitten voor onbepaalde tijd, onbetaald, thuis. Een vriendin uit Washington is zo’n ambtenaar. Ze keek de hele nacht gespannen naar C-Span, het Amerikaanse politiek24. Ze werkt op een van de ministeries, en wilde graag weten of ze de volgende dag op haar werk moest verschijnen. Vol ongeloof zag ze hoe beide partijen zonder met hun ogen te knipperen hun eigen belang boven dat van haar stelden.
Niemand weet hoe lang dit gaat duren. Wie betaalt nou haar hypotheek, haar studieschuld, verzekering, haar eten? Ondertussen krijgen de Congresleden die voor deze situatie zorgden, gewoon hun salaris van 174.000 dollar per jaar doorbetaald.
Zij maken geen deel uit van de shutdown. Volgens de grondwet is het Congres namelijk essentieel voor het functioneren van het land. Ironisch, want als er op dit moment iets niet functioneert in Amerika, dan is het wel datzelfde gepolariseerde Congres.
Deze ruzie begon allemaal met Obamacare, Obama’s wet die 48 miljoen onverzekerde Amerikanen aan een zorgverzekering moet helpen. Republikeinen wilden de invoering een jaar uitstellen en gebruikten deze shutdown als pressiemiddel. De medewerkers op Capitol Hill kennen het probleem van onverzekerd zijn niet. Zij zijn dankzij hun werk uitstekend voorzien. Dan is het natuurlijk makkelijk praten, en nog makkelijker uitstellen.
Mijn vriendin kan er niet om lachen. “voor het eerst sinds mijn veertiende ben ik, hopelijk tijdelijk, werkloos. Zonder dat ik daar zelf iets aan kon doen”. Op zo’n moment zou je toch die hele disfunctionele bende een koekje van eigen deeg willen geven. Bij de volgende verkiezingen op andere, nieuwe kandidaten stemmen, en er zo voor zorgen dat de huidige bestuurders werkloos worden. Als inwoner van Washington heeft ze alleen weinig in de melk te brokkelen. Het District of Columbia is geen officiële staat, dus mogen de Washingtonians niet stemmen voor het Congres.
Uhm hallo, luchtverkeersleiding?
Jan Postma
--------------
Jan Postma is Amerikanist en volgt voor BNR de Amerikaanse politiek. Volg Jan op twitter: @_janpostma