Economische groei dankzij opa en oma

‘Maar nu, we hebben het hier al anderhalf jaar over, worden er vergelijkingen met 2008 gemaakt. Voor de crisis. Wat zie je dan? Dat de Nederlandse arbeidsmarkt zich ruwweg hersteld heeft. We zijn weer op het niveau van voor de crisis. Dat is allemaal niet zo slecht natuurlijk. Maar er zijn wel dingen veranderd de afgelopen acht jaar. De participatie van ouderen is toegenomen. De flexwerkers zijn behoorlijk veranderd ten opzichte van acht jaar geleden. En het aantal werklozen is nog steeds dik hoger dan acht jaar geleden. Maar opgeteld zijn we een beetje in de periode aangekomen van voor de crisis.’

‘We maken ons ook nog steeds veel meer zorgen dan acht jaar geleden. In 2013, dat weten we niet meer zo goed, was het echt een slecht jaar voor de economie. Vanaf dat moment is de richting van de beweging echt omhoog. Zo simpel is het. In vergelijking met 2013 maken veel minder mensen zich zorgen of ze hun baan verliezen, maar in vergelijking met 2008 nog steeds veel meer. Dat heeft alles te maken met de opkomst van flexibilisering en automatisering. Dat is een punt waarbij we niet terug zijn bij 2008. En daar gaan we ook niet komen denk ik.’

Ouders en opa’s en oma’s schenken massaal geld aan hun kinderen. ‘Iedere ouder en opa en oma kijkt of ze hun kinderen of kleinkinderen kunnen helpen als ze geld nodig hebben. Dat is de normaalste zaak van de wereld. Maar volgens het rapport van het ING gaat het om vier miljard euro per jaar, netto. Dat is serieus veel geld. Als je dan praat, waar komt het economisch herstel vandaan? Vier miljard is ook in Nederland veel geld. Dus ik denk zomaar dat die economische groeicijfers mede door die giften van opa’s en oma’s en vaders en moeders echt wel een duwtje in de goede richting hebben gegeven.’