Column Kustaw Bessems | Het gelijk van Ronald Plasterk
Het gebeurt niet vaak dat ik een tweet van mezelf in zo veel media terug zie. Nu speelde de mijne maar een bijrolletje. Het nieuws gíng over de tweet van minister Plasterk van binnenlandse zaken die op mij had gereageerd.
En die daarom nu moet getuigen in het proces tegen de Roermondse politicus Jos van Rey, verdacht van corruptie, verkiezingsfraude én het lekken uit een vertrouwelijke procedure voor een burgemeestersbenoeming.
Het oproepen van Plasterk was opening Journaal.
Het was me wat.
Hoe was het gegaan? Op zijn eerste procesdag had Van Rey het lekken uit een vertrouwenscommissie aan kandidaten betiteld als ’klankborden’. En dat mag dan misschien niet, maar is volgens hem heel normaal, iedereen zou dat doen.
Ik vond het lezenswaardig en twitterde een linkje naar een verslag van zijn relaas. Maar er speelde nog iets. Wat hij beschreef past bij mijn beeld van politiek-bestuurlijk Nederland en dus zei ik erbij: ’Interessant inkijkje in burgemeestersbenoemingen.’ Dat was slordig, want zo suggereerde ik dat de bewering van Van Rey - nota bene een verdachte met een belang om zijn misstap te bagatelliseren - iets zei over alle benoemingen. En ik mag daar mijn gedachten over hebben, ik weet er niet genoeg van om die hardop uit te spreken. Het zou een taaie klus zijn om echt goed uit te zoeken hoe vaak er wordt gelekt.
Meteen meldden zich lokale politici bij me om te bezweren dat zij het in elk geval zo nooit hadden meegemaakt. En toen was daar Plasterk himself, die schreef: ’Heb nu zeer veel burgemeesters en CdKs voorgedragen zien worden. ‘Iedereen doet aan klankborden’ is niet waar.’
Een van de gekke dingen aan minister zijn is dat je iets heel voor de hand liggends kunt zeggen dat puur door je positie, de timing en de context lading krijgt. Inhoudelijk zegt Plasterk hier het enige dat hij kán zeggen. Pas wanneer de verantwoordelijk bewindspersoon zou onthullen dat lekken aan de orde van de dag zijn, is dat nieuws. Maar omdat hij nu inging op de verdediging van Van Rey in diens lopende rechtszaak, kreeg Plasterk een tik op de vingers van de rechter en moet hij opdraven om zijn uitspraak toe te lichten.
Ook Plasterks tweet paste bij een beeld dat ik al had: aandachtsgeil en zonder gevoel voor de ernst van zijn verantwoordelijkheden. Hij is een minister van wie ik vind dat die er niet meer had mogen zitten omdat hij al eens roekeloos op tv onzin heeft zitten verkopen over inlichtingenwerk, een zaak van nationale veiligheid.
Maar als iets past bij het beeld dat je al hebt, dit zou de les kunnen zijn, is het juist oppassen geblazen. Niet ideaal dat Plasterk zich een rechtszaak in heeft gerommeld, maar dat hij me aansprak op mijn onzorgvuldigheid was begrijpelijk en eigenlijk ook gewoon wel terecht.