Daar kun je natuurlijk niet echt tegen zijn, zoals je ook niet tegen het doodknuppelen van zeehondjes kunt zijn. Ik weet heus wel dat er overal in de wereld nog van alles te winnen is op het gebied van gelijke rechten voor vrouwen. Maar in Nederland voelt dat debat al een tijdje aan als een moeizaam verplicht nummer. Vrouwen kunnen hier allang alles bereiken. Dat ze dat vaak niet doen ligt voornamelijk aan hun eigen houding.
Zo las ik in een artikel dat deze week in Intermediair verschijnt dat het gemiddelde salaris van lesbiennes 12 procent hoger ligt dan dat van heterovrouwen in gelijkwaardige functies. De pot is dus beter in staat tot succesvol voeren van salarisonderhandelingen dan haar heterozusje. Dat verbaast mij niets. Als vrouwen in het zakelijke verkeer ook wat mannelijke eigenschappen aanleren en koesteren zijn er geen belemmeringen. Gewoon jezelf aanleren dat er niets mis is met egoïsme en het nastreven van macht. Vrouwen die maatschappelijk wat willen bereiken moeten niet afwachten, maar zelf hun vinger opsteken.
Dat maakt de website topvrouwen.nl die vorige week werd gelanceerd natuurlijk bij voorbaat een doodgeboren kind. In dit schaamlapje zijn maar liefst 300 topvrouwen opgenomen. 300! Op een werkende bevolking van 7, 2 miljoen Nederlanders. Nou dat schiet lekker op. Minister Bussemaker liet weten dat de database haar laatste poging is om het bedrijfsleven tot actie aan te zetten voordat het verplichte vrouwenquotum wordt ingesteld. Een politiek gedrocht, al voordat het er is. En politieke gedrochten, daar hebben ze bij De Telegraaf een hekel aan. Ze spelen er een tijdje mee als een volgevreten kat met een levende muis, maar als het ze te gortig wordt zet opperhoofd Sjuul Paradijs de ronkende campagnemachine aan.
Geen oppositiepartij was ooit zo machtig als de voormalige Wakkere Krant van Nederland. Ze lieten meer dan eens een minister vallen en staken een stokje voor onzin als tolpoorten en carpoolstroken. De Telegraaf lijkt warm te draaien voor de tegenaanval. ‘Liever een man als baas’, kopte de voorpagina vrijdag. Op de pagina Vrouw kregen vrouwen alle ruimte om uit te leggen waarom je geen carrière moet willen maken. Voor de topvrouw maakt het allemaal niks uit. Die komt er wel op eigen kracht.