Bang

Maar waarom gaat hij dan voorop in de protestmars tegen de Telegraaf? Een haat- en lastercampagne, gestart op Twitter nadat de krant in een serie artikelen de koppen 'Asielplaag' en 'Asieltuig' gebruikte. Een serie artikelen over criminelen die in Nederland op stoelen gaan zitten en in bedden gaan liggen die bedoeld zijn voor mensen die voor oorlog moesten vluchten. Illegaal tuig dat op rooftocht gaat in de gemeenten waar ze –ten onrechte- gastvrij en liefdevol worden opgevangen.

Wat drijft De Vries? Die vraag houdt me bezig, fascineert me zelfs.

Wat maakt toch dat deze misselijkmakende vorm van criminaliteit met de mantel der liefde bedekt moet worden? 'Gevaarlijke stemmingmakerij' noemde hij de Telegraaf-artikelen. Zijn bericht werd meer dan duizend keer geretweet en zette de sluis open voor duizenden tweets met de hashtag StopXenoFoobTelegraaf. Met xenofobie hadden de artikelen in de Telegraaf niets te maken. Wel met criminaliteit waartegen de overheid onmachtig blijkt. Typisch een thema waarmee de Telegraaf gewoontegetrouw uitpakt, ongeacht de daders. Toen de Telegraaf zich maandenlang vastbeet in fraudeschandalen bij accountantskantoor KPMG hoorde ik niemand gillen, behalve de accountants.

Hoezo is criminaliteit onderzoeken en beschrijven ineens 'gevaarlijke stemmingmakerij' notabene uit de mond van de man die daar al jaren zijn vak van maakt? Waarom wordt xenofobie er met de haren bijgesleept? Waar zijn de schreeuwers bang voor? Waarom zijn ze banger voor mensen die feiten naar buiten brengen dan voor de mensen die crimineel en gewelddadig zijn en onze veilige samenleving destabiliseren?

Die vraag houdt me bezig, fascineert me zelfs.

In de lastercampagne tegen de Telegraaf, die zover ging dat adverteerders en medewerkers werden opgeroepen zich tegen de krant te keren, werd herhaaldelijk de jodenvervolging erbij gesleept.

Daar zit dus het antwoord.

De schreeuwers zijn bang om fout te zijn in een volgende oorlog.

Hoe bang ben je dan voor jezelf?