Column Peter Verhaar | Kanttekeningen bij AFM-rapport
Vorige vrijdag publiceerde de AFM met veel bombarie een rapport over de dienstverlening van vermogensbeheerders met betrekking tot advies en beheer voor vermogens boven de 100.000 euro. De conclusies waren niet mals. De AFM heeft van 13 vermogensbeheerders 142 dossiers onderzocht.
De voornaamste conclusies zijn: weinig inzicht in de risico's en de kosten van producten en onvoldoende waarborg op passendheid van het advies. Tsja, daar gaat het nu juist allemaal om. Ik wil bij het rapport 2 kanttekeningen maken. Volgens de AFM zijn er beheerders die het goed doen en beheerders die maar wat aanmodderen, maar de AFM noemt niet man en paard. Hoe kan ik dan als consument mijn conclusies trekken en overstappen naar een goede beheerder? Kortom, ik snap niet wat ik als consument met het rapport aanmoet.
Mijn tweede punt van kritiek betreft de steekproef. Gemiddeld 11 dossiers per vermogensbeheerder. Hoeveel dossiers hééft een ABN Amro of Rabo? Tienduizenden? Kortom, hoe representatief is de steekproef? Zijn dit particulieren of semi-professionele beleggers? In hoeveel dossiers was sprake van een persoon als adviseur in plaats van de computer? En hoe is meegewogen dat de klanten zelf de beheerder vaak te bemoeizuchtig vinden en daarom geen volledige medewerking willen verlenen? Dit is van belang, want de koppen in de media waren eensluidend: de vermogensbeheerders stellen de klant niet centraal. Gevolg: de hele sector wordt in het beklaagdenbankje gezet. Begrijp mij niet verkeerd: het onderzoek is noodzakelijk, de onderzochte dossiers spreken natuurlijk voor zich, alleen zonder concrete namen had het rapport binnenskamers moeten blijven.
De timing is wél interessant. Er doemen alweer berichten op over beleggen met geleend geld en ik zie ook weer exotische productnamen voorbij komen. Beleggingsfondsen die beleggen in junkbonds zijn zeer populair. En dan lees ik ook dat sommige vermogensbeheerders niet meer aan uitspraken van het klachteninstituut KIFID gebonden willen zijn. Voor particuliere beleggers met een klacht is het KIFID een essentieel laagdrempelig loket. Daarom moeten de vermogensbeheerders niet alleen de aanbevelingen van de AFM ter harte nemen, maar ook de gang naar het KIFID pro-actief ondersteunen. Een beheerder die het beste met de klant voor heeft, kan daar geen problemen mee hebben.
En dan hoor ik de laatste tijd ook veel radiospotjes van een aanbieder van een alternatieve belegging die volgens de risicometer van de AFM een laag risico inhoudt, terwijl het prospectus zelf rept van een risico van 100 procent. Ik ben erg benieuwd hoe de AFM over 20 jaar tegen dat dossier aankijkt als de beheerder de belegging heeft ondergebracht in een zeer defensieve portefeuille. Dan maar hopen de klant naar het KIFID kan.