Column Peter Paul de Vries | Vlucht naar het beursplein
Exit Grexit. De Grieken blijven bij de euro en we modderen vrolijk voort. De Europese Theatertour van Varoufakis heeft hem nauwelijks iets opgeleverd. Oké één ding dan: Griekenland mag afwijken van het afgesproken begrotingssaldo voor 2015.
Maar Varoufakis zich wel gecommitteerd aan de afspraken van zijn door hem verfoeide voorgangers. Oh ja. En we mogen de Trojka geen Trojka meer noemen, maar Institutions. Ik voel me niet aan die afspraak gebonden, dus zeg ik met veel plezier: Trojka, Trojka, Trojka.
Maar ach, de vraag is waar we ons druk over maken. De rente is toch 0 procent. De laatste Nederlandse staatslening is geplaatst tegen een effectief rendement van 0,01 procent. Waauw. We willen het ons niet realiseren, maar dat is natuurlijk een absurde situatie. Een rente van nul kan niet, althans niet langdurig. Het opkopen van obligaties door de ECB gaat in maart beginnen. 60 miljard per maand. En dan blijft die rente 0.
De vraag is waar je als belegger dan nog rendement kunt maken. Dat is een vraag voor pensioenfondsen, voor verzekeraars, voor u. Wat als 10 euro vastzetten over 5 jaar 10 euro oplevert. En 10 euro waarvoor je waarschijnlijk veel minder kunt kopen. Waar moet het geld heen? Het antwoord is simpel: naar alle andere beleggingscategorieën. Naar vastgoed, naar edelmetalen en natuurlijk op met stip op 1: naar aandelen. Ik hou me vast aan het Amerikaanse gezegde “When intrest rates are zero, shares will be the hero”. Maar ik heb ook een 19 eeuws Amsterdams tegeltje met “Als de rentes nul zijn, vlucht dan naar het beursplein!”
“Maar de beurs is toch al zo opgelopen” hoor ik u zeggen. Jazeker. Maar zolang er aandelen zijn met 3, of 4 of 5 procent dividend plus de kans op waardegroei dan is het alternatief van 0 procent extreem onaantrekkelijk. Het wachten is op pensioenfondsen die bij de toezichthouders gaan klagen over hun gedwongen obligatiebeleggingen. Geld zoekt rendement en risico. Als de rentes nul zijn, vlucht dan naar het beursplein.