Wolven in het bos
De bijna 400 miljoen euro die topman Rick Clemmer van NXP incasseert, schiet bij vrijwel iedereen in het verkeerde keelgat. Hij mag dit fortuin op zijn rekening bijschrijven, omdat concurrent Qualcomm de Nederlandse chipmaker overneemt voor ruim 40 miljard euro. Door het bod schiet de waarde van zijn aandelen en opties naar astronomische hoogten.
Strikt genomen is er niets aan de hand. Clemmer heeft circa 1 procent van NXP in handen, en dat is allemaal door de raad van commissarissen toegekend. Dat het tóch wringt heef te maken met twee dingen.
Ten eerste de omvang. Nog nooit heeft een ceo van een Nederlands bedrijf een dergelijk bedrag ontvangen bij een overname. Recordhouder was, tot vorige week, Jan Bennink, die tientallen miljoenen overhield aan de verkoop van Numico aan Danone. Is iemands inzet voor een bedrijf 400 miljoen waard? Ik vind het, met minister Dijsselbloem, een idioot hoog bedrag.
Wat ook pijn doet is dat belastingbetalers hebben bijgedragen aan het succes van NXP. De chipmaker kreeg 50 miljoen aan subsidies. Daarvan is niets terug te vorderen op de gigantische overnamesom, of op de bonus die topman Clemmer in zijn zak steekt.
De enigen die een rem kunnen zetten op dit soort exorbitante vergoedingen zijn de commissarissen van een bedrijf. Zij houden vooral namens de aandeelhouders toezicht op het bedrijf, en stellen de vergoedingen vast. In de jaarvergadering kunnen aandeelhouders daarover stemmen.
In dat licht bezien is het vreemd dat PGGM, dat pensioengeld uit de zorgsector belegt, zich opwindt over de bonus van Clemmer. Zij zeggen er niet over te hebben gestemd, maar als professioneel belegger behoort PGGM hiervan te weten. Eigenlijk geldt hetzelfde voor particuliere beleggers. Wie de bonus onethisch vindt, stemt tegen óf belegt dan maar niet in het bedrijf. Maar meehuilen met de wolven in het bos slaat helemaal nergens op.
Rob Jansen
BNR-beurscommentator
