Newton is dood, nu de auto nog
Of luister via BNR app Spotify Apple Podcasts
Newton is dood, nu de auto nog
Over de aflevering
Ieder weldenkend mens weet dat de toekomst van vervoer er zo uitziet. Je drukt op een knop. Een vervoersmiddel rijdt voor. Je wordt alleen of met een aantal anderen naar je bestemming gebracht. Aanvankelijk met een bestuurder, maar uiteindelijk zal het vervoersmiddel autonoom zijn weg vinden. Je rekent af per kilometer of je neemt een abonnement. Een enkeling zal zelf nog een auto bezitten of besturen, zoals nu een enkeling een vliegtuig bezit of een renpaard op stal heeft staan.
Zo’n toekomst maakt alle stakeholders gelukkigzalig . De mobiliteitskosten nemen drastisch af. Je bezit immers geen auto meer die 98% van de tijd stilstaat. De productiviteit gaat omhoog, want je hebt je handen en hoofd vrij tijdens het reizen. Daarnaast neemt de snelheid toe, omdat het wegennet effectiever gebruikt gaat worden en de veiligheid wordt verhoogd, omdat de menselijke factor afneemt.
Ik begrijp daarom niet dat weldenkende mensen niet naar zo’n toekomst toewerken. Een jaar geleden stopte UberPOP in Nederland. Het fenomeen dat je voor geld iedereen mee mag nemen. Ik sprak futuroloog Paul Ostendorf. Hij vertelde dat het toch apart is dat je in Nederland wel je familieleden, vrienden en vage kennissen mag vervoeren, maar betalende vreemden niet.
Uber heeft op dit moment de beste papieren om de mobiliteitstoekomst vorm te geven. Alleen lopen ze tegen bestaande wet- en regelgeving aan. Zo tartten ze deze week de autoriteiten in San Francisco door met een autonome taxi rond te gaan rijden. Volgens de wet moeten ze een vergunning hebben voor zelfsturende prototypes. Uber zegt echter dat dankzij de chauffeur, die nog in de auto zit, een vergunning niet nodig is. Waarom een kat-en-muisspel terwijl het mobiliteitseindspel allang helder is?
De weeffout zit hem vooral in ons vertrouwde actie reactiemechanisme. Uber komt met een innovatie: ze wil de stilstaande auto effectiever benutten. De regelgever steekt daar een stokje voor op basis van de huidige wet. Ons Newtoniaanse mechanisme werkt niet meer. Thomas Friedman schrijft in zijn nieuwe boek ‘Thanks you for being late,’ dat we met ons huidige brein de technologische versnelling niet meer kunnen bijhouden.
Je kunt vervolgens twee dingen doen. Op de rem trappen en proberen veranderingen tegen te houden. Volgens Friedman is dat hetzelfde als je peddel in het water steken als je met je kajak op een snelstromende rivier vaart. Je kunt je beter mee laten voeren met de stroom, terwijl je het bootje recht probeert te houden. Dan voert de stroom je naar plekken waar nog nooit iemand geweest is.