Baudet doet ook maar wat
Jarenlang propageerden we hier dat de tiende procentjes koopkracht winst of verliest bestempeld kan worden als klinkklare onzin. Als het CPB met zijn cijfertjes kwam, dan wisten wij: dat zegt niets over een individu. De dood van een geliefde, het krijgen van kinderen, het kopen van een huis of het veranderen van baan, hebben veel meer invloed op de mens, dan een gemiddeld koopkrachtcijfer.
Deze week vond een doorbraak plaats. Onze Koning sprak in de Troonrede over de keuzes en gebeurtenissen die grote impact hebben. Daarom passen ‘de levens van ruim 17 miljoen individuele Nederlanders […] niet in een mal. […] Geen enkel leven voegt zich naar de mediaan van een statistisch model.’
Dachten we jaren dat we de wereld konden vormgeven door het oplepelen van wat getallen. Ook onze overheid krijgt nu door dat getallen gewillig zijn en dat het draait om wat voor uitwerking die getallen hebben.
Zo komen we vanzelf bij de tweede doorbraak afgelopen week. Jesse Klaver wil af van de zogenaamde scorebordpolitiek. Iedereen leek bij de Algemene Beschouwingen in meerdere of mindere mate Klavers benadering te volgen. Je zag relatief weinig afgevangen vliegjes. Politici raken langzaam doordrongen dat het niet draait om een gouden medaille; het draait om de manier waarop je het spel speelt. Als je het spel goed speelt, dan kan daar winst of verlies uit voortkomen. Je kunt jezelf dan niets verwijten, want je speelde op jouw niveau, met jouw mogelijkheden, optimaal. De balans maak je op je sterfbed op.
Aardige doorbraken. Nu doorpakken.
De volgende mantra zou een interessante doorbraak zijn. De mantra dat politici het eigenlijk ook niet weten, dat veel mis gaat, dat ze bezig zijn met een zoektocht ons land zo goed mogelijk te besturen, waarbij ze de plank ook volledig mis kunnen slaan. Het lijkt na zo’n week met Prinsjesdag en de Algemene Beschouwingen alsof onze bewindslieden alles onder controle hebben. Terwijl dat natuurlijk niet zo is. Denk alleen al aan de aanpak van de `war on drugs.’
Ik had minister Grapperhaus willen horen zeggen, dat we de drugscriminaliteit niet onder controle hebben, dat hij het daarom met een speciale antidrugseenheid gaat proberen. Succes niet verzekerd, want drugscriminelen hebben ruime financiële middelen. Zo’n redenering zou politieke zelfmoord betekenen, terwijl het juist getuigt van toegenomen wijsheid.
Daarom moeten wij, het volk, ook wijzer worden en de gewoonte om direct mensen af te fakkelen afleren. Wij kunnen wijs en bijdehand doen, maar wij zeggen ook maar wat. Dat toegeven, zou de belangrijkste doorbraak zijn.
| Columns
Ben van der Burg
Ben van der Burg
IT-ondernemer en oud-topschaatser Ben van der Burg richt zijn kritische blik op de toekomst en verrast met prikkelende observaties
