Een plekje vrij in het verpleeghuis
Speel de aflevering afOf luister via BNR app Spotify Apple Podcasts
Over de aflevering
Goed nieuws. Er is plek voor mijn vader in het verpleeghuis. Vorige week kwam het verlossende telefoontje. Hij staat namelijk al een tijdje op de wachtlijst, was op onverklaarbare reden onderop beland, maar binnen twee weken kan hij terecht. Mijn vader is dementerend. Hij woont alleen. Hij kan zichzelf met wat kunst- en vliegwerk van familie en thuiszorg redden. Makkelijk is het niet. Ook omdat hij van wandelen houdt en dat zal moeilijker worden als hij in een verpleeghuis belandt.
Afgelopen week ontstond een relletje over het verpleeghuis De Leeuwenhoek in Rotterdam. Bijna de helft van de bewoners van een afdeling voor dementerende ouderen is de afgelopen week overleden, vermoedelijke aan corona. Hoeveel mensen zijn overleden wil De Leeuwenhoek niet zeggen. Wel lees ik in NRC dat ‘inmiddels alle huidige 72 bewoners getest zijn op corona. Een kwart van hen is besmet.’
Dwalen
Wat een treurnis in de verpleeghuizen. Ik lees verhalen over dementerende ouderen die willen dwalen, maar dat mag niet. Ze begrijpen het niet en dan worden ze opgesloten. Als ze vervolgens boos worden, volgt sedatie. En ondertussen blijft ook nog het bekende lieve bezoek uit, want dat mag niet meer, hè? Tegelijkertijd staat het zorgpersoneel onderaan de lijst bij het verdelen van mondkapjes, brillen en schorten. Waardoor bijvoorbeeld in De Leeuwenhoek ruim een kwart van het vaste personeel besmet is.
Luister ook | Pre- versus pro-corona
Tot en met afgelopen woensdag zijn er ruim vierduizend Covid-19-patiënten in verpleeghuizen geteld. De helft daarvan is getest, de andere helft vertoont dezelfde symptomen als de besmette ouderen. Het groeipercentage vertoont dubbele cijfers. Dat de helft niet getest is komt ook doordat verpleeghuizen minder hoog op de prioriteitenlijst staan van wie wel en niet getest mag worden.
| Columns
Ben van der Burg
In zo’n wereld kon ik mijn vader achterlaten.
Het ‘goed nieuws-telefoongesprek' overrompelde me. Ik vertelde dat ik mijn vader niet achter wilde laten, als ik hem niet meer mocht bezoeken, zoals nu het geval is. Ook wilde ik weten over de mogelijkheid om te wandelen en ik had nog talloze andere vragen. Ik sleepte een bedenktijd van 48 uur uit het gesprek.
In isolatie
Dezelfde avond stuurde mijn zwager een brief van het verpleeghuis waar mijn vader terecht zou komen. Citaat: ‘Sinds afgelopen weekend worden een aantal cliënten […] uit voorzorg in isolatie verzorgd. Bij deze cliënten bestaat het vermoeden dat zij besmet kunnen zijn met het coronavirus: zekerheid hierover hebben wij niet omdat testen zeer beperkt worden ingezet.’
Mijn vader is teruggezet op de wachtlijst, wat volgens mij geen enkel probleem zal vormen, aangezien de doorstroming de komende tijd aanzienlijk zal zijn.
Lees ook | Liveblog Coronacrisis
