IJsberen en iPhones

De ecologische voetafdruk van de iPhone X is 79 kilo CO2. Apple zelf is daar best trots op, maar je moet dat – als we de verkoopcijfers in China van 2017 als maatstaf nemen – vermenigvuldigen met 228 miljoen. Dat is dus 18 miljard kilo CO2. In totaal verkocht Apple in 2017 728 miljoen iPhones – dus een voetafdruk van 57,5 miljard kilo CO2. Dat is andere koek, meneer Cook.

Nu kun je zeggen: flauw om Apple eruit te lichten, maar als je naar de totale technologiesector kijkt, is de mobiele telefoon de grootste vervuiler. En Apple wil graag de grootste zijn. De totale voetafdruk van alle pc’s, laptops, monitors, tablets en mobieltjes is nu 3,5 procent van de totale CO2-uitstoot, maar ligt over twintig jaar op 14 procent – dat is ruim de helft van ’s werelds totale transportsector - auto’s, vliegtuigen, schepen, treinen en scooters. Want achter al die appjes, YouTubes, zoekmachines en e-mails zitten gigantische datacentra – van Google, Facebook, Amazon, Microsoft, IOS en Android – en die datacentra zijn ecologische vulkanen.

In Nova Zembla wonen drieduizend mensen, die doodsangsten uitstaan door een invasie van uitgehongerde ijsberen, die op dat verre Siberische eiland op voedsel jagen, ook op mensenvlees. De oplossing van de opwarming vereist meer fantasie dan een gammel Haags klimaatakkoord. Maar let eens op hoe ook de meest uitgesproken Kamerleden en activisten aan hun smartphone gekleefd zitten.

Wat doen we eraan? Misschien beginnen met ons niet gek te laten maken door de hedendaagse variant van de stofzuigerverkoper, de marketeers van de telefoonindustrie, die ons wijs maken dat je met een toestel dat meer dan twee jaar oud is in de Middeleeuwen leeft.

Nu is het bepaald niet zo dat de Chinezen zich op grond van deze overwegingen van de iPhone afwenden. Die kopen massaal Huwaei-toestellen. Goedkoper en minstens net zo goed. En natuurlijk met minstens dezelfde voetafdruk als de iPhone.