Dompteur Kim

Voor de generatie Amerikanen die de Vietnamese oorlog heeft meegemaakt, is Hanoi de stad van Ho Chi Minh, de duivelse vijand uit de vorige eeuw. De oorlog waarin 58.000 Amerikanen en meer dan een miljoen Vietnamezen sneuvelden. En juist daar ontmoet Donald Trump Kim Jong-un.

Die oorlog was fout, maar toch voelen sommige veteranen de keuze van Hanoi als een vernedering. Alsof Kim de Amerikaanse president als een dompteur aan een touwtje heeft en rondjes laat hollen. Het is een metafoor voor de topontmoeting zelf. Wonderen zijn de wereld niet uit, maar er moet er echt een gebeuren om de top te laten slagen.

Klaarblijkelijk brengt Trump een voorstel mee om de Koreaanse Oorlog, die in 1953 eindigde met een wapenstilstand, formeel te beëindigen. Dat is altijd mooi – leve de vrede – maar wat betekent het precies? Amerika, China en Zuid-Korea hebben allang normale betrekkingen, Noord- en Zuid-Korea hebben een soort niet-aanvalsverdrag.

Juist daarom vermoed ik dat Trump, met een formele vrede tussen de VS en Noord-Korea, iets anders voor ogen heeft: het uitdunnen van de Amerikaanse troepenmacht van 28.000 soldaten aan de Noord-Zuid-Koreaanse grens. Officieel ontkent Washington, maar, net als in Syrië, Afghanistan en Irak, wil Trump af van het oorlogsspel in verre landen. Zuid-Korea heeft dat voornemen voorlopig kunnen tegenhouden door een deel van de kosten over te nemen, maar Trump wil er weg.

Hij heeft feitelijk maar één eis aan Kim: stop met je kernwapens en raketten. Omdat politici van verhullend taalgebruik houden, spreken ze over ‘denuclearisering.’ Maar in de ogen van Kim is dat net even wat anders, namelijk: alle kernwapens en raketten weg uit de hele regio, dus ook de Amerikaanse uit Zuid-Korea. Dat gaat niet gebeuren. Wat wel kan is dat Kim belooft zijn wapenprogramma niet uit te breiden en te stoppen met testvluchten, maar dan moet Amerika twee dingen doen: stoppen met militaire oefeningen met Zuid-Korea en aanmerkelijke verlichting van de sancties.

Gaat allemaal niet gebeuren. Wat dan wel? Het stoppen met de kernproeven – dat kan Kim gemakkelijk beloven, want zijn wapenprogramma is zo goed als af. En misschien ietsje minder Amerikaanse sancties. En dan dat symbolische vredesverdrag. Trump gaat het ‘gradioze en historische resultaten’ noemen – let maar op. Maar hij loopt rondjes aan het touwtje van de échte winnaar: Kim Jong-un. Nota bene in Hanoi.