Opinie | Vleermuisfabels
Ruim een jaar na de besmetting van de eerste patiënt met het coronavirus in Wuhan, en een zorgvuldig georkestreerde campagne om de sporen zo goed mogelijk uit te wissen, mag een team deskundigen van de WHO, vermoedelijk morgen, eindelijk China in. Behalve van regeringswege met ontwijkende teksten getrainde mannen en vrouwen in witte jassen, zullen ze er niets vinden.
Nadat de WHO aanvankelijk zelf de andere kant uitkeek, is zij onder internationale druk gaan aandringen op inspectie ter plaatste. Wat is er, daar in Wuhan, precies gebeurd? Hoe werd de zogenoemde Patiënt Nul besmet? We weten dat natuurlijk allang, want voor de besmetting via vleermuizen is overweldigend bewijs. En die vleermuizen kopen ze daar op de wilde dierenmarkt. Ze worden levend in mootjes gehakt, met een snufje zout en peper gefrituurd en opgesmikkeld. Dat weten die buitenlandse virologen precies.
Luister ook | Opinie | Helderziende
Fabels van Xi
Het eindeloze traineren door China, tot deze week, is voor elke wetenschapper al genoeg om te begrijpen dat er niets meer te halen valt, behalve propaganda en veel kopjes thee. Wie er echt in duikt, komt al snel terecht bij het verbijsterende onderzoek dat persbureau Associated Press eind vorige maand publiceerde. Vleermuizen van de verdachte soort, die onderzoekers in een oude mijnschacht vonden, werden geconflicteerd. Die onderzoekers zijn Chinezen, die geassocieerd zijn met het leger. Publicatie van hun research valt onder directe verantwoordelijkheid van president Xi. De strekking van hun verhaal doet denken aan Trump, die de Amerikaanse verkiezingsuitslag ontkent. Nee, dit virus is niet Chinees, de mannen en vrouwen in de witte jassen hebben overtuigend bewijs dat corona uit het buitenland kwam. Of ze zeggen niets te hebben gevonden. De vleermuisfabels van Xi, zogezegd.
Geen wetenschap maar politiek
Persbureau Reuters noteerde uit de mond van een WHO-expert dat het bezoekende team best weet geen meter verder te komen met dit bezoek. Er komen gesprekken, er worden rapporten besproken, en het WHO-team moet bij het voordragen van de vleermuisfabels het gezicht in de plooi zien te houden. En intussen denken ze: we hebben inmiddels zoveel antistoffen in ons eigen onderzoek gevonden dat we heus wel weten hoe de vork in de steel zit.
Luister ook | Opinie | Vaarwel Trumpistan?
De conclusie is dus dat het hier niet om wetenschap gaat, maar om politiek. De WHO is een typisch VN-instituut, dat door de lidstaten voortdurend het onterechte label van onmisbaar wordt opgespeld. De WHO is een papieren tijger – en die moet nog oppassen ook, want in China zijn ze gek op wilde dieren.
Over Bernard Hammelburg
Buitenlandcommentator Bernard Hammelburg gaat in zijn column in op de zaken van wereldbelang en plaatst de internationale politiek in context. Luister live woensdagochtend om 06:25 in De Ochtendspits of wanneer je wilt via bnr.nl/bernard-hammelburg, Apple Podcast of Spotify.
Bernard Hammelburg
Buitenlandcommentator Bernard Hammelburg gaat in zijn column in op de zaken van wereldbelang en plaatst de internationale politiek in context.
