Opinie | Beleggers en het rode Duitse gevaar
Speel de aflevering afOf luister via BNR app Spotify Apple Podcasts
Over de aflevering
Nog even en dan gaan de Duitse kiezers naar het stemhokje. De verkiezingscampagne verloopt spectaculair. Olaf Scholz heeft zijn sociaaldemocratische partij de SPD (de Duitse versie van de PvdA) tot grote hoogte in de peilingen gebracht. Hij heeft al een tijdje een flinke voorsprong op zijn grote rivaal, Armin Laschet.
De verklaring voor de populariteit van Scholz is even vreemd als simpel: de gewone Duitser is erg tevreden met Angela Merkel. Maar liefst 82% van de Duitsers denkt dat Merkel, die na zestien jaar vertrekt als bondskanselier, haar werk goed heeft gedaan. De gemiddelde Duitser wil eigenlijk een tweede Merkel als nieuwe bondskanselier. En die vinden ze in Scholz.
Dat hij van een andere partij is lijkt niet zoveel uit te maken. Hij is minister van financiën in het huidige kabinet en dat geeft hem flink wat krediet. Maar liefst 52% van de Duitsers wil Scholz als volgende Duitse leider. Laschet krijgt slechts 18% van de Duitsers achter zich.
De partijstrategen in Den Haag kunnen hier nog een hoop van leren. De meeste Nederlanders zijn tevreden over Mark Rutte als je naar de polls kijkt. Als je te veel het gemopper op sociale media leest, zou je wel eens anders kunnen denken. Maar voorlopig is de VVD nog veruit de grootste partij. Blijkbaar hechten ook Nederlanders meer waarde aan stabiliteit dan aan de schreeuw om aandacht van de kleine oppositiepartijen. Als je het VVD-succes wilt evenaren moet je dus iemand vinden die net zoveel stabiliteit in het land brengt. Dat geldt natuurlijk ook voor Rutte’s opvolger binnen de VVD.
Ik kan me voorstellen dat sommige beleggers wel een beetje bang voor de SPD zijn. Een rode partij heeft meestal niet zoveel met beleggers. Aan de linkerkant van de politieke arena ziet men deze uiting van kapitalisme eerder als wortel van het kwaad. Toch liggen de kaarten in Duitsland anders. Minister Scholz is een duidelijke voorstander van de 'Schwarze Null' geweest. Dat is het beleid om het Duitse begrotingstekort in principe op nul te houden. Ook zei hij over de Maastricht-criteria dat die regels er niet voor niets zijn. Dat is eerder rechts dan links van Merkel. De opmars van Scholz in de peilingen is pas twee maanden geleden begonnen. In die tijd is hij van 16% naar 25% geklommen.
Stress over de Duitse politiek onder obligatiebeleggers meet ik af aan het renteverschil tussen Duitse en Zwitserse staatsobligaties. Sinds de opkomst van Scholz ligt die curve net zo vlak als de toename van de vaccinatiegraad op Urk. Beleggers hebben blijkbaar geen slapeloze nachten over deze potentiële rode overwinning. Scholz zegt het Merkel-beleid voort te zetten. En net als Duitse kiezers houden beleggers daar ook wel van.
Over de column van Corné van Zeijl
Corné van Zeijl is analist en strateeg bij vermogensbeheerder Actiam en belegt ook privé. Reageer via corne.vanzeijl@actiam.nl. Deze column kun je ook iedere donderdag lezen in het FD.