HONGER! Met Herman den Blijker

Over deze podcast

Dinsdag 24 augustus start HONGER! In deze podcastserie komt alles samen: koken, eten en praten. Roelof Hemmen barbecuet voor zijn gasten terwijl ze praten over honger naar het leven, over gretigheid en over wat hen gemaakt heeft tot wie ze zijn. Tien gesprekken met tien inspirerende mensen. Abonneer je via bnr.nl/honger of zoek 'm op in je favoriete podcast app.

In deze aflevering...

Koken, eten en praten; in de serie HONGER! komt alles samen. Roelof Hemmen nodigt zijn gasten bij hem thuis uit, omdat ze volgens hem een zekere honger naar het leven uitstralen. Na een goed gesprek en met en volle buik laat hij hen weer gaan. Wie zijn ze? Wat drijft hen? Wat heeft hen gemaakt tot wie ze zijn? In deze eerste editie spreekt Roelof uitgebreid met Herman den Blijker.

Herman den Blijker ‘doet maar wat’, zegt hij, in het leven. Maar wat hij doet, doet hij goed. Koken, ondernemen, (kook)boeken schrijven en de tv-persoonlijkheid uithangen. In Honger geeft hij zich bloot. Typisch zo’n geval ruwe bolster, blanke pit, blijkt als hij zich meldt bij Roelofs grote groene ei.

Eerlijk is eerlijk, Roelof is een beetje opgelaten als deze – letterlijk en figuurlijk – grote kok naast hem staat, maar, zo blijkt al snel, er is niks aan de hand; Herman is gewoon z’n ontwapenende zelf. Links en rechts geeft hij wat tips en tevreden signaleert hij dat Roelof zijn favoriete champagne in huis heeft gehaald.

Niet dat hij veel drinkt tegenwoordig. Die tijd heeft hij achter zich gelaten. Af en toe een glaasje voor de lekker is voldoende. Eten doet hij ook stukken gezonden. Z’n gezondheid is ‘m lief. Misschien doordat hij heeft ervaren dat je gezondheid niet vanzelfsprekend is, toen zijn Jacqueline ineens best ziek werd? Hij vertelt over in de podcast. Evenals over hun ontmoeting; hij wist meteen dat zíj het was, of zou worden, zijn meisje.

Op z’n vijftigste werd hij vader, van Matz. Best een dingetje hoor. Het maakt hem zo af en toe tot een soort weekdier. Kwetsbaar. Poehee. Nee, hij gaat niet lopen voetballen. ‘Een lekker jong is het.’ Eerlijk oprecht en puur. Een goed mens. Wauw.

Zelf groeide Herman op ‘op Zuid’. Rotterdam hebben we het dan over. Uiteraard. Met z’n zessen in een flatje. Op z’n veertiende begon hij in de keuken te werken. Bleek hij een natuurlijktalent? Welnee, wel een harde werker en hij wilde alles weten. Hij deed inspiratie op in Frankrijk en groeide langzaam in het vak.

1997 was daar een ster, met De Engel, en die in 2002 raakte hij die weer kwijt. Op een gegeven moment had hij twaalf zaken. Paar honderd man personeel. Dat was wat. Ook maakte hij tientallen tv-programma’s. Die tijd is voorbij, al opende hij recent een nieuwe zaak: Goud, met zijn maatje Nick. Hij kan het niet laten.