PVV-toestanden

Wilders' verkiezingscampagne voor de Tweede Kamer vorig jaar was nogal futloos. Het was een wonder dat hij toch nog twintig zetels haalde. Thierry Baudet was nog niet vol in beeld.

Door nu vol elan op te marcheren naar dertig gemeenteraden, zou Wilders zijn oude rol misschien weer kunnen opeisen: die van de schrik van het establishment, de spreker waar iedereen even naar luistert, want je weet maar nooit wat 'ie gaat zeggen en hoe de anderen daar vervolgens weer op reageren.

'Lijst vol kanjers!', twitterde Geert trots bij de foto van zijn Rotterdamse team. 'Superlijst!' bij de Bossche foto. ‘Geweldige lijst!’ in Rucphen. Maar al gauw ging het mis. Dat een van de kandidaten op de foto nogal leek op een historische Duitse staatsman annex kunstschilder, soit. Die stuur je naar de kapper. Maar de Rotterdamse lijsttrekker bleek een gepatenteerd racist, die zich ophield in bruine kringen. Op de Haagse lijst stond ook al zo’n type. Bovendien kregen ze daar al ruzie voordat de lijst officieel af was. Op veel plaatsen werden gauw wat kandidaten geschrapt. 'Wat een debielen', verzuchtte een PVV-Kamerlid in De Telegraaf. ‘Geert heeft geen idee’, klaagde een ander Kamerlid bij RTL.

In 2002 noemden we dat 'LPF-toestanden', naar de partij van Pim Fortuyn. Pim had zijn lijst hals-over-kop moeten samenstellen en we kennen allemaal de treurige geschiedenis. Hij werd vermoord en kon zijn volgelingen niet meer zelf het beloofde land binnenleiden. In de Kamer bleken het allemaal ego’s die niet begrepen dat politiek een ambacht is. Ze wilden allemaal zelf aan het roer trekken tot zelfs dáár niemand meer zin in had.

'Ik wil geen LPF-toestanden', zei Geert Wilders toen hij in 2004 een eigen partij begon. 'Ik wil geen leden.'

Toch kun je uiteindelijk niet zonder solide organisatie. In een partij train je kandidaten en je discussieert er. Je ziet wie talent heeft en wie minder en je komt misschien nog eens op nieuwe gedachten.

'We hebben het overwogen', vertelde een prominente PVV'er me. 'Een partijorganisatie met uiteindelijk duizend leden, want dan krijg je subsidie. Maar Geert wil het niet. Het is te gevaarlijk. Je weet niet wat je binnenhaalt.'

Maar dat lijkt mij nou juist zónder leden een nog groter probleem. Wilders plukt zijn kandidaten van de straat en heeft niet eens de mankracht om hun antecedenten te checken.

Dat doet Thierry Baudet beter. Die organiseert grote bijeenkomsten in het land en telt nu al bijna 23.000 leden. Die kun je testen. Hebben ze talent, zijn ze te vertrouwen? In maart doet Baudet alleen in Amsterdam echt mee, en in Rotterdam samen met Leefbaar. Verstandig. Ondertussen kunnen de talentvolle leden groeien tot ze echt rijp zijn.

Zo voorkom je PVV-toestanden.