Ruttes prachtbaan
De oogarts van Mark Rutte heeft het druk de laatste tijd. De minister-president heeft namelijk nogal last van visie. En voor visie, zegt de premier altijd, moet je naar de oogarts.
Rutte heeft steeds meer visie op de toekomst van Europa. Vorig jaar hield hij daarover een lange toespraak in Berlijn en daarna in Straatsburg. En deze week in Zürich eengroot pleidooi voor versterkte Europese samenwerking. Want we moeten, zei Rutte, in deze multipolaire wereld niet naïef zijn.
Een paar jaar geleden hoorde je nog: Rutte praat op het Binnenhof PVV, maar in Brussel doet hij D66. Sinds Rutte bezwoer nooit meer met de PVV samen te werken, hoeft hij ook in eigen land de schijn niet meer op te houden.
Vijf jaar geleden trok het Europees Parlement met dat systeem de macht naar zich toe.Christendemocraten, socialisten, liberalen en groenen spraken af dat de partij die als grootste uit de parlementsverkiezingen kwam, de Commissievoorzitter mocht leveren.
Rutte vond dit toen al niks en Bondskanselier Angela Merkel ook niet, maar Merkel werd voor het blok gezet door haar eigen christendemocratische familie.
Nu, vijf jaar later, ligt de Franse president Emmanuel Macron dwars, gesteund door Rutte. ‘De Europese verkiezingen, die vind ik niet zo relevant’, liet Rutte zich onlangs ontvallen in Buitenhof. De liberalen hebben nog niemand gekandideerd.
De christendemocraten schoven hun leider in het Europees Parlement, de Duitser Manfred Weber naar voren. En de socialisten de Nederlander Frans Timmermans.
In het parlement blijven de christendemocraten hoogstwaarschijnlijk de grootste. Maar in de omgeving van Weber groeit twijfel. Steunen de socialisten straks wel echt Weber, als het er op aankomt? Of sluiten ze te elfder ure een soort Paarse coalitie om de in Europa zeer machtige christendemocraten een toontje lager te laten zingen?
En de christendemocraten worden helemaal nerveus van Mark Rutte, die in Europa steeds meer profiel krijgt. Wat wil die kerel werkelijk, vragen ze zich af.
Frans Timmermans maakt kans als liberalen en groenen hem steunen. Maar als de boel begint te schuiven, zou Angela Merkel, ingefluisterd door Macron, de steven weleens kunnen wenden naar Rutte.
Timmermans –hoor ik af en toe – kan dan voorzitter van het parlement worden, zodat alle grote politieke families een plekje krijgen. Maar hé, dat gaat niet. Nederland krijgt in die banencaroussel geen twee topfuncties.
Wat moet Timmermans doen? Als het balletje naar Rutte rolt, heeft hij niets meer. Zo blokkeren ze elkaars kansen.
JAAP JANSEN
Alle Podcasts
Jaap Jansen
Politiek commentator Jaap Jansen in de wandelgangen van de macht
