Dat afgezaagde treurlied

Zo dineerde VVD-premier Mark Rutte maandag in Parijs met president Emmanuel Macron. Om na het rode pluche van restaurant La Rotonde in zijn Torentje een delegatie Gele Hesjes de hand te schudden. Nou ja - blijkbaar wilden zij niet allemaal één handdruk dichterbij Macron komen.

Ondertussen profileerde CDA-minister van Financiën Wopke Hoekstra zich in Berlijn met een visionaire rede over Europa. En de Tweede-Kamercommissie voor Financiën is drie dagen in Italië om te praten met parlementariërs, de Italiaanse Bank, statistici, wetenschappers, commerciële banken en het Italiaanse ministerie van Financiën. De Nederlanders willen het naadje van de kous weten over verlaging van de Italiaanse pensioenleeftijd, het groeiende tekort en waarom de economische groei er bijna tot stilstand is gekomen.

En dat allemaal pal nadat de Kamer op aandrang van SGP en SP uitsprak dat we moeten stoppen met het streven naar ‘een steeds hechter verbond tussen de volken van Europa’. Of het kabinet maar even wil bevorderen dat dit uit de Europese verdragen geschrapt wordt, vroeg de Kamer. Dat gaat het kabinet niet doen, maar het laat wel een kloof zien tussen Kamer en kabinet die dwars door partijen als VVD en CDA heen loopt.

Mark Rutte sprak het afgelopen jaar – in toespraken in Berlijn, Straatsburg en Zürich – steeds positiever over Europa. En Wopke Hoekstra legde deze week in mooi Duits uit waarom de EU niet alleen economisch, maar ook geopolitiek een factor van belang moet worden. Het contrasteerde fel met het beeld dat Hoekstra de grote tegenvoeter is van zijn Franse collega Bruno le Maire, die grootse plannen heeft met de Eurozone. In een zeldzame bui van openhartigheid zei Hoekstra mij hierover deze week: ‘Veel van wat er in de pers verschijnt is bedoeld voor nationale consumptie.’

Blijkbaar is er dus verschil tussen wat je voor nationaal publiek zegt en wat je feitelijk in Europa dóet. Is dat de reden dat Rutte en Hoekstra hun schouders ophalen over de steun van hun partijen voor die eurosceptische motie van het monsterverbond van SGP en SP? PVV-corvee hoort er blijkbaar bij, zo vlak voor de Europese parlementsverkiezingen.

Ik begrijp de pro-Europakoers van Rutte en Hoekstra heel goed. Of ze het nu in het Engels of in het Duits zeggen: er is geen woord Spaans bij. Maar het wekt een vreemde indruk als hun partijgenoten tussendoor dan nog steeds als een koor in een Grieks drama dat afgezaagde eurosceptische treurlied aanheffen.